بیوگرافی کامل حبیب رضایی و همسرش + تصاویر جنجالی

حبیب رضایی در سال 76 نقش به یادماندنی عباس را در فیلم تاریخ ساز و موفق «آژانس شیشه ای» به بهترین شکل ایفا کرد و دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فجر را در اولین تجربه سینمایی اش به دست آورد. در تانما با این هنرمند توانا بیشتر آشنا شوید.

حبیب رضایی در 12 بهمن 1348 در امیر آباد تهران به دنیا آمده است. وی فارغ التحصیل مدیریت بیمارستان از دانشگاه تهران است.آقای رضایی نوه دختری "دکتر محمد متولّی" از شخصیت های به نام و سرشناس سبزوار است.در تانما با بیوگرافی حبیب رضایی بیشتر آشنا شوید.

زندگینامه حبیب رضایی

اغلب اعضای خانواده و اقوام او پزشک بوده اند، از جمله پدر، برادر و خواهرش. پدر او تحصیل کرده آلمان است و سی سال در این کشور زندگی کرده است و برادر حبیب رضایی متولد آلمان است. در دوران کودکی در خانواده رضایی سینما رفتن جایزه بوده است و بچه ها اگر کار خوبی انجام می دادند به سینما برده می شدند که این را می توان شروع توجه حبیب رضایی به سینما دانست.

او کودکی خود را بیش از سینما، متأثر از کتاب می داند. کتاب های مصوری مثل مجموعه داستان های «تن تن» که تخیل او را به کار می انداختند.
او دوره راهنمایی را در مدرسه ایثار و دبیرستان را در مدرسه دکتر هشترودی می گذراند و از همان سال ها کارش را با نوشتن دیالوگ برای گروه های تئاتر مدرسه ای آغاز می کند. او برای تحصیل در رشته مدیریت بیمارستان وارد دانشگاه علوم پزشکی می شود. در سال 67 جهاد دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی، وورک شاپ هنری ای را با حضور آتیلا پسیانی برگزار می کند که منجر به آشنایی حبیب رضایی با پسیانی می شود.

رضایی متأثر از آتیلا پسیانی به بازنویسی دیالوگ برای گروه های آماتور و نیمه آماتور ادامه می دهد. حبیب رضایی در سال 71 درس را رها می کند و به سربازی می رود و بعد از آن به دانشگاه بر می گردد اما موفق به گرفتن مدرک لیسانس نمی شود.
حبیب رضایی پس از رها کردن تحصیلاتش، در گروه های آماتور دانشجویی به کارش ادامه می دهد و مثل سابق به نوشتن و اصلاح دیالوگ می پردازد تا این که وقتی در سال 73 هیچ کس حاضر نمی شود یک نقش خاص را در نمایشی که رضایی نویسنده اش بود، بازی کند، خود او آن نقش را بازی می کند و به گفته خودش همان جا بر اثر حس خوبی که از بازی در آن نقش به او دست می دهد، مسیر زندگی اش را تغییر می دهد.

حبیب رضایی پس از تجربه چند نمایش آماتور به عنوان بازیگر، در سال 74 وارد کلاس های بازیگری « امین تارخ » می شود و در حالی که در تست ورودی این کلاس ها توسط داریوش ارجمند مردود می شود، با اصرار زیاد تارخ را قانع می کند که در کلاس هایش حضور پیدا کند. حبیب رضایی به زودی با نشان دادن استعدادش نظر تارخ را به خود جلب می کند، تا جایی که از دوره بعدی به عنوان دستیار امین تارخ در کلاس ها حضور می یابد.

حبیب رضایی اولین بار در سال 75 و با بازی در سریال «خانه سبز» به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام در تلویزیون دیده می شود. تجربه ای که درس های زیادی برای او داشت و به گفته خودش بازی در کنار خسرو شکیبایی و شنیدن راهنمایی های او در این فیلم، بزرگ ترین کمک ها را برای بهبود بازیگری اش به او کرده است.
اما این تازه شروع کار بود و سال طلایی 76 هنوز انتظار حبیب رضایی را می کشید. در این سال حبیب رضایی توسط آتیلا پسیانی به « ابراهیم حاتمی کیا » برای بازی در فیلم «آژانس شیشه ای» معرفی می شود و حبیب رضایی ناباورانه برای بازی در این نقش انتخاب می شود.

رضایی که در آن سال ها بازیگری تازه کار بود، در این فیلم باید در کنار چهره هایی مثل « پرویز پرستویی » و « رضا کیانیان » بازی می کرد. بازیگرانی که کمک ها و راهنمایی هایشان باعث شد که حبیب رضایی نقش به یادماندنی عباس را در فیلم تاریخ ساز و موفق «آژانس شیشه ای» به بهترین شکل ایفا کند و دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فجر را در اولین تجربه سینمایی اش به دست آورد.

حبیب رضایی در همان سال برای بازی در اولین نمایش حرفه ای تئاترش -یعنی نمایش «مصاحبه» به کارگردانی «محمد رحمانیان»- جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره تئاتر فجر را هم می گیرد تا از معدود بازیگرانی باشد که در یک سال هم جایزه سینمایی و هم جایزه تئاتری گرفته اند.

بازی های درخشان حبیب رضایی با «بمانی» ساخته داریوش مهرجویی در سال 80 ادامه می یابد تا اینکه در سال بعد و با بازی در فیلم «اینجا چراغی روشن است» اثر «رضا میرکریمی»، موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد مکمل از بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر می شود. از بازی های درخشان دیگر حبیب رضایی می توان به فیلم های «بیست - 1387»، «بی پولی - 1387»، «من مادر هستم - 1389»، «اسب حیوان نجیبی است – 1389»، «آرایش غلیظ – 1392» و «یک قناری یک کلاغ – 1395» اشاره کرد.

حبیب رضایی در سال های فعالیتش، تحت عناوین مختلفی مثل بازیگری، بازیگردانی، مشاور هنری، مشاور فیلم نامه، دستیار کارگردان، انتخاب بازیگر و ... به تجربه در سینما و تلویزیون پرداخته است. بسیاری او را با مجموعه ها و فیلم های نوستالژیک « ایرج طهماسب » می شناسند، او در مجموعه های تلویزیونی «کلاه قرمزی 88» و «کلاه قرمزی 91» و فیلم سینمایی «کلاه قرمزی و بچه ننه» به عنوان مشاور و مدیر هنری با ایرج طهماسب همکاری داشته است.
همچنین حبیب رضایی مطرح ترین و پرکارترین بازیگردان سینماست و معتقد است که می تواند بازی خوب را از بازی بد تشخیص بدهد: «تجربه نشان داده است که وقتی می گویم فلان بازی درست است، درست می گویم و آن بازیگر واقعاً از عهده آن نقش برآمده است.»

حبیب رضایی اعتقاد دارد که روند کلاس های بازیگری موجود صحیح نیست و با وجود اینکه خودش با همین کلاس ها مطرح شده است، سال هاست که در این کلاس ها فعالیتی نداشته است : «چیزی به نام آموزش بازیگری وجود ندارد و بازیگری آموختنی نیست. بازیگری باید در وجود بازیگران پرورش پیدا کند و لغت «آموزش » یک غلط مصطلح است.»
حبیب رضایی وظیفه بازیگردان را این طور شرح می دهد: «بازیگردان مترجم احساسات بازیگر است و در تلاش است که برداشت بازیگر از نقش را به چیزی که دلخواه کارگردان است نزدیک کند.»

اولین تجربه بازیگردانی حبیب رضایی به فیلم «من ترانه پانزده سال دارم» ساخته «رسول صدرعاملی» برمی گردد و با بازیگردانی در فیلم های مطرحی مثل «ارتفاع پست»، «مارمولک»، «یک تکه نان» ، «همیشه پای یک زن در میان است» و ... ادامه می یابد.
البته حبیب رضایی در این سال ها به دلیل آن چه که تلقی غلط از بازیگردانی می داند دیگر قصد فعالیت تحت عنوان بازیگردان را ندارد و همچنین با دوری از تدریس در کلاس های بازیگری که آن ها را بنگاه های کاریابی می داند، روی بازیگری خود تمرکز کرده است و در آخرین تجربه ، نامش در گروه بازیگران فیلم «بمب» به کارگردانی « پیمان معادی » دیده می شود.

ازدواج حبیب رضایی

حبیب رضایی هنوز ازدواج نکرده و مجرد است.

آثار حبیب رضایی

سینمایی

۱۳۹۷ بی حسی موضعی (بازیگر و تهیه کننده)
۱۳۹۷ سرخ پوست (بازیگر)
۱۳۹۶ بمب؛ یک عاشقانه (بازیگر)
۱۳۹۵ یک قناری، یک کلاغ (بازیگر)
۱۳۹۲ آرایش غلیظ (بازیگر)
۱۳۹۲ طبقه ی حساس (بازیگر)
۱۳۹۱ همه چیز برای فروش (بازیگر)
۱۳۹۱ آشغال های دوست داشتنی (بازیگر)
۱۳۹۰ کلاه قرمزی و بچه ننه (مدیر هنری)
۱۳۹۰ بغض (امور بازیگران)
۱۳۸۹ خیابان های آرام (انتخاب بازیگر)
۱۳۸۹ اسب حیوان نجیبی است (بازیگر)
۱۳۸۹ من مادر هستم (بازیگر)
۱۳۸۸ تهران ۱۵۰۰ (بازیگر، مشاور فیلمنامه)
۱۳۸۷ پاداش (بازیگردان)
۱۳۸۷ بی پولی (بازیگر)
۱۳۸۷ بیست (بازیگر)
۱۳۸۶ همیشه پای یک زن در میان است (نویسنده، بازیگر، بازیگردان، انتخاب بازیگر)
۱۳۸۵ پاداش سکوت (انتخاب بازیگر)
۱۳۸۳ به رنگ ارغوان (انتخاب بازیگر، بازیگردان)
۱۳۸۳ یک تکه نان (انتخاب بازیگر، بازیگردان)
۱۳۸۲ مارمولک (انتخاب بازیگر، بازیگردان)
۱۳۸۱ اینجا چراغی روشن است (بازیگر)
۱۳۸۰ ارتفاع پست (دستیار کارگردان، بازیگردان)
۱۳۸۰ من، ترانه ۱۵ سال دارم (انتخاب بازیگر، بازیگردان)
۱۳۸۰ بمانی (بازیگر)
۱۳۷۸ شوخی (بازیگر)
۱۳۷۶ آژانس شیشه ای (بازیگر)

تلویزیون

۱۳۹۱ گپ (مشاور کارگردان)
۱۳۹۱–۱۳۹۰ کلاه قرمزی ۹۱ (مشاور هنری)
۱۳۸۷ کلاه قرمزی ۸۸ (مدیر هنری)
۱۳۸۷ شهریار (انتخاب بازیگر)
۱۳۸۱خاک سرخ (بازیگر)
۱۳۷۷–۱۳۷۶ هفت سنگ (بازیگر)
۱۳۷۵ خانه سبز (بازیگر)

تئاتر

۱۳۷۷ نیلوفر آبی (بازیگر)
۱۳۷۷ مجلس نامه (بازیگر)
۱۳۷۸ مصاحبه (بازیگر)
۱۳۷۸ مجلس نامه (بازیگر)
۱۳۷۹ خروس (بازیگر)
۱۳۷۹ شب سیزدهم (بازیگر)
۱۳۸۰ شهادت خوانی قدمشاد مطرب در تهران (مشترک کارگردان)
۱۳۸۲ پل (مشترک کارگردان)
۱۳۸۳ آواز قو (بازیگر)
۱۳۸۴و۱۳۸۵ فنز (بازیگر)
۱۳۸۶ عشقه (مشترک کارگردان)
۱۳۸۷ مانیفست چو (مشاور کارگردان)
۱۳۹۲ روایت ناتمام یک فصل معلق (مشاور کارگردان)
۱۳۹۲و۱۳۹۳ ترانه های قدیمی (بازیگر)
۱۳۹۳ دل سنگ (بازیگر)
۱۳۹۳ نمایشنامه خوانی"نمایشی برای تو" (بازیگر)
۱۳۹۴ نمایشنامه خوانی روز واقعه (بازیگر)
۱۳۹۴ سینماهای من (بازیگر)
۱۳۹۵ فیلم تئاتر عشقه (مشترک کارگردان)
۱۳۹۵ نمایشنامه خوانی هفت مجلس در عزا و معجزه (بازیگر)
۱۳۹۵ آدامس خوانی (بازیگر)
۱۳۹۶ آینه های روبرو (بازیگر)

نمایش خانگی

هم گناه(مصطفی کیانی)

جوایز و افتخارات حبیب رضایی

برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد (اینجا چراغی روشن است) دوره ۲۱ (مسابقه سینمای ایران) سال ۱۳۸۱
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (آژانس شیشه ای) دوره ۱۶ (مسابقه سینمای ایران) سال ۱۳۷۶
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد (اینجا چراغی روشن است) دوره ۷ (مسابقه) سال ۱۳۸۲
کاندید تندیس زرین به ترین بازیگر نقش مکمل مرد (بمانی) دوره ۶ (مسابقه) سال ۱۳۸۱
سومین بازیگر نقش مکمل مرد سال (بمانی) [دوره ۱۷ منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال ۱۳۸۱]