همه چیز از نیکی کریمی و زندگی شخصی و هنری اش+ تصاویر

نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد. خانواده او ساکن لندن هستند. او از جمله زنان فعال در عرصه ی هنر است. تهیه کنندگی، کارگردانی، عکاسی و مترجمی از جمله فعالیت های اوست. او اولین سوپر استار زن بعد از انقلاب است و در آثار بسیاری به ایفای نقش پرداخته است.

بیوگرافی نیکی کریمی

نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد. او بازیگر, مترجم و کارگردان و تهیه کننده است. وی اصالتاً تفرشی است. نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود، برگزار کرده است. وی تاکنون سبک های مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر استنیکی کریمی که اعضای خانواده اش در انگلستان زندگی می کنند بین تهران و لندن دررفت وآمد است.از جوایز نیکی کریمی که در دوران کاری خود دریافت کرده می توان به دریافت بهترین تهیه کننده فعال زن اشاره کرد. وی اولین سوپر استار زن بعد از انقلاب است. از تألیفات نیکی کریمی باید به ترجمه آثاری چون «آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگی نامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی» از داوری های نیکی کریمی می توان به پنجمین جشنواره بین المللی فیلم ادینبرو (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴) اشاره کرد. حسین علیزاده آهنگساز معروف ایرانی آهنگسازی آتابای فیلم پنجم نیکی کریمی را انجام داده است.

نیکی کریمی را بیشتر بشناسیم

نیکی کریمی از معدود زنان بازیگری است که تنها به زیبایی و سلبریتی بودن توجهی ندارد. او برای بهتر شدن زندگی و شخصیتش تلاش می کند. از حواشی دور است. قدران اساتید خود است. به ما توجه دارد . اهل مطالعه است و زندگی آرام و بدون حواشی دارد.

زندگی هنری

او از دوران دبستان بازی در گروه های کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی اش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدی اش را می توان در فیلم « عروس » به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب می دانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نام های «سارا» و «پری» بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم «سارا» (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم «پری» اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازی اش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.

پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمی کیا ، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم «دو زن» به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم «واکنش پنجم» ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم «دو زن» نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد و جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در همین فیلم از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.

پس از اینکه دستیاری عباس کیارستمی را در فیلم «A.B.C. Africa» به عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با عنوان «داشتن یا نداشتن» ساخت که به موضوع زوج های نابارور مراجعه کننده به کلینیک رویان می پرداخت. این مستند برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم «دیوانه ای از قفس پرید» به کارگردانی احمدرضا معتمدی و «واکنش پنجم» به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای اولین بار در فیلم «باج خور» اثر «فرزاد مؤتمن» در یک نقش خاکستری بازی کرد.

در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنواره های معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هاله ای از ابهام قرار داشت او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشده است.

در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) کریمی به عنوان یکی از داوران بخش فیلم های کوتاه جشنواره کن انتخاب شد و در کنار دومینیک مال از فرانسه، دبورا نادلمن لاندیس از آمریکا و جین ماری گوستاو لوکلوزیو از فرانسه، به داوری فیلمهای این بخش از جشنواره پرداخت.

سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنواره های جهانی موفق ظاهر شد و در جشنواره های پوسان کره جنوبی، دوربان آفریقای جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند ، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنواره مان هایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند

وی در تله تئاتر خرده جنایت های زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.

در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامت محور که فروردین ماه سال ۱۳۹۱ در خانه سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزه های مهم سلامت شهروندان، تقدیر و قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب «گزارش عملکرد سینما سلامت» توسط نیکی کریمی رونمایی شد

در دومین جشنواره فیلم های فارسی زبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلم های چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساخته های نیکی کریمی به نمایش درآمد.

همچنین بخوانید:

تیپ « نیکی کریمی » دیشب در فرش قرمز جشنواره کن

آثار

داوری

دومین جشنواره بین المللی عکاسی «نگاه آبی»، تهران (۱۳۹۷)
سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم استانبول، ترکیه (۱۳۹۵)
سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، بخش سودای سیمرغ، تهران (۱۳۹۴)
نخستین جشنواره سراسری فیلم کوتاه موج، کیش (۱۳۹۴)
شصتمین جشنواره بین المللی فیلم «وایادولید» (سمینسی)، اسپانیا (۱۳۹۴)
نوزدهمین جشنواره بین المللی فیلم «شب های سیاه» تالین (رئیس هیئت داوران)، استونی (۱۳۹۴)
دهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم باتومی، گرجستان (۱۳۹۴)
پنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
بخش بین الملل سی وسومین جشنواره فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
بیستمین جشنواره بین المللی فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
چهارمین جشنواره بین المللی فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
پنجمین جشنواره بین المللی فیلم ادینبرو (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴)
دوازدهمین جشنواره بین المللی فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
بیست و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
بیستمین جشنواره بین المللی فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
ششمین جشنواره فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
دهمین دوره جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
چهل و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
چهارمین جشنواره بین المللی فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
چهل و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
چهارمین دوره جایزه ادبی والس (۱۳۸۷)
پنجمین جشنواره فیلم دبی (۲۰۰۸)
سی و نهمین جشنواره بین المللی فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
چهاردهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم های آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)
پنجاه و هفتمین دوره جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۷)
بیست و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
هفتمین جشنواره بین المللی فیلم های کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
سومین جشنواره بین المللی فیلم ریکیاویک، ایسلند (۲۰۰۶)
پنجاه و هشتمین جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
جشنواره فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
جشنواره بین المللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)[۴۸
جشنواره فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
نخستین جشنواره بین المللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
چهل و سومین جشنواره بین المللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)

کتاب شناسی (ترجمه)

عشق زمان غم (بر اساس ۱۰ داستان کوتاه از حنیف قریشی) [مجوز نشر آن صادر نشده است]
مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی
نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵
نزدیکی (رمان، اثر حنیف قریشی)، ۱۳۸۴
بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح فشرده ای محتوی دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی )، ۱۳۸۳
آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگی نامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی)، ۱۳۸۰

نمایشگاه عکس

نمایشگاه گل مردگی (بهمن ۱۳۹۶)
گالری گلستان (بهمن ۱۳۹۱)
گالری توتال آرت، دبی (۱۳۸۹)
گالری گلستان (آبان ۱۳۸۸)
اکسپوی مؤسسه صبا (۱۳۸۷)

فیلمشناسی

کارگردانی

آتابای (۱۳۹۸)
شیفت شب (۱۳۹۳)
روزی روزگاری فوتبال (مستند، ۱۳۹۱، شبکه نمایش خانگی)
سوت پایان (فیلم، ۱۳۸۹)
چند روز بعد (فیلم، ۱۳۸۵)
یک شب (فیلم، ۱۳۸۳)
داشتن یا نداشتن (مستند، ۱۳۸۰)

تهیه کننده

آتابای (۱۳۹۸)[۶۳]
آذر (۱۳۹۵)
شیفت شب (۱۳۹۳)

بازیگری سینما

ممنوعه(۱۳۹۷)
استیگمات (۱۳۹۶)
گیلدا (۱۳۹۵)
آذر (۱۳۹۵)
ربوده شده (۱۳۹۴)
شیفت شب (۱۳۹۳)
چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (۱۳۹۳)
مرگ ماهی (۱۳۹۳)
تمشک (۱۳۹۲)
زندگی جای دیگری است (۱۳۹۲)
لاله (۱۳۹۲)
بشارت به یک شهروند هزاره سوم (۱۳۹۱)
تلفن همراه رئیس جمهور (۱۳۹۰)
من همسرش هستم (۱۳۹۰)
سوت پایان (۱۳۸۹)
در امتداد شهر (۱۳۸۹)
خیابان های آرام (۱۳۸۹)
جرم (۱۳۸۹)
دموکراسی تو روز روشن (۱۳۸۸)
سلام بر عشق (۱۳۸۸)
شکلات داغ (۱۳۸۸)
همبازی (۱۳۸۸)
آقای هفت رنگ (۱۳۸۷)
بیداری (۱۳۸۷)
خیابان بیست و چهارم (۱۳۸۷)
دو خواهر (۱۳۸۷)
شبانه روز (۱۳۸۷)
محاکمه در خیابان (۱۳۸۷)
جعبه موسیقی (۱۳۸۶)
زن دوم (۱۳۸۶)
زن ها فرشته اند (۱۳۸۶)
چند روز بعد (گریز) (۱۳۸۵)
سه زن (۱۳۸۵)
بربادرفته (۱۳۸۴)
پرونده هاوانا (۱۳۸۴)
چه کسی امیر را کشت؟ (۱۳۸۴)
ستاره ها ۲: ستاره است
شام عروسی (۱۳۸۴)
نوک برج (۱۳۸۴)
باج خور (۱۳۸۲)
دیوانه ای از قفس پرید (۱۳۸۱)
واکنش پنجم (۱۳۸۱)
نیمه پنهان (۱۳۸۰)
هزاران زن مثل من (۱۳۷۹)
ای بی سی آفریقا (۱۳۷۹)
بازیگر (۱۳۷۸)
دختران انتظار (۱۳۷۸)
میکس (۱۳۷۸)
نسل سوخته (۱۳۷۸)
دو زن (۱۳۷۷)
سیب سرخ حوا (۱۳۷۷)
باد و شقایق (۱۳۷۶)
جهان پهلوان تختی (۱۳۷۶)
روانی (۱۳۷۶)
ابر و آفتاب (۱۳۷۵)
برج مینو (۱۳۷۴)
سایه به سایه (۱۳۷۴)
بوی پیراهن یوسف (۱۳۷۴)
پری (۱۳۷۳)
سارا (۱۳۷۱)
ردپای گرگ (۱۳۷۰)
عروس (۱۳۶۹)
وسوسه (۱۳۶۸)

بازیگری تئاتر

شام با دوستان (به کارگردانی آیدا کیخایی، تماشاخانه ایرانشهر ۱۳۹۲)
عاشقانه های نا آرام (به کارگردانی مریم جلالیان، تالار وحدت ۱۳۹۴)
نمایش موزیکال «عروس مردگان»، (به کارگردانی امیدرضا سپهری)، تهران رویال هال اسپیناس پالاس، (۱۳۹۸)

بازیگری تلویزیون

ممنوعه (سریال نمایش خانگی، به کارگردانی امیر پورکیان، ۱۳۹۷)
کیمیا (سریال، به کارگردانی جواد افشار، ۱۳۹۴)
سرزمین کهن (سریال، به کارگردانی کمال تبریزی، ۱۳۹۲)
خرده جنایت های زن و شوهری (تله تئاتر، به کارگردانی فرهاد آییش - ۱۳۸۷)
زندگی (مجموعه تلویزیونی، به کارگردانی محمدرضا اعلامی، ۱۳۷۴)

جوایز و افتخارات

خارجی

برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای بازی در فیلم آذر (۲۰۱۷–۱۳۹۶)
برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای تهیه کنندگی در فیلم آذر (۲۰۱۷–۱۳۹۶)
برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره بین المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای کارگردانی فیلم سوت پایان (آلمان، ۲۰۱۲)
برنده جایزه امیل گوئیمت از جشنواره بین المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
برنده جایزه اینالکو داوران از جشنواره بین المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
برنده جایزه دبیرستان از جشنواره بین المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
نامزد دریافت جایزه چرخ طلایی از جشنواره بین المللی فیلم وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم در جشنواره بین المللی فیلم دوبی برای کارگردانی فیلم سوت پایان (۲۰۱۱)
نامزد دریافت جایزه بزرگ در جشنواره بین المللی فیلم فریبورگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (سوئیس، ۲۰۰۷)
برنده جایزه عصای سفید از جشنواره فیلم تورین برای کارگردانی فیلم یک شب (ایتالیا، ۲۰۰۵)
نامزد دریافت جایزه الکساندر طلایی در جشنواره بین المللی فیلم تسالونیکی برای کارگردانی فیلم یک شب (یونان، ۲۰۰۵)
برنده جایزه بهترین بازیگر از جشنواره فیلم قاهره (۲۰۰۱) برای بازی در فیلم نیمه پنهان (تهمینه میلانی)
برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم تائورمینا (ایتالیا، ۱۹۹۹) برای بازی در فیلم دو زن
برنده جایزه صدف نقره ای برای نقش اول زن به طور مشترک از چهل و یکمین جشنواره فیلم سن سباستین (اسپانیا، ۱۹۹۳) برای بازی در فیلم سارا
برنده جایزه مونگولفیه نقره ای برای نقش اول زن به طور مشترک از یازدهمین جشنواره سه قاره نانت (فرانسه، ۱۹۹۲) برای بازی در فیلم سارا

داخلی

برنده دیپلم افتخار «جایزه ویژه هیئت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازی های وی و کارگردانی فیلم شیفت شب، سی و سومین جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۳)
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم من همسرش هستم، سی امین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۰)
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه ای از قفس پرید و واکنش پنجم، بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۸۱)
نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم روانی، شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۶)
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم پری، سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۳)
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سارا، یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۱)
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم عروس، نهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۶۹)
نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم واکنش پنجم، هفتمین دوره جشن خانه سینما - (۱۳۸۲)
نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نیمه پنهان، پنجمین دوره جشن خانه سینما - (۱۳۸۰)
برنده جایزه بهترین بازیگر زن برای بازی در فیلم زن دوم، اولین جشنواره بین المللی فیلم کیش (۱۳۹۰)