بیوگرافی کامل پارسا پیروزفر و همسرش | بررسی آثار + تصاویر دیده نشده

پارسا پیروزفر از آغاز فعالیت حرفه ای خود تا امروز، حضور پررنگ و موثری در عرصه تئاتر داشته است. او در تئاتر فقط تجربه کارگردانی یا بازیگری نداشته و تعدادی از نمایشنامه هایی را که روی صحنه برده، خودش ترجمه کرده است. با تانما همراه ما باشید.

پارسا پیروزفر متولد ۲۲ شهریور سال ۱۳۵۱ در تهران است. ) او بازیگر سینما و تلویزیون؛ کارگردان و مدرس تئاتر، نمایشنامه نویس، مترجم و نقاش ایرانی است. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانش آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی استاد سمندریان است. در تانما با بیوگرافی پارسا پیروزفر بیشتر آشنا شوید.

زندگینامه پارسا پیروزفر

پارسا علاقه مندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان های مصور بپردازد. آثار مصوری که در آن خود قصه گوست و خود نیز تصویرگر، و با توجه به اطلاعات ثبت شده در وبسایت رسمی اش، تا کنون هنوز اقدامی برای چاپ این آثار نشده است. در حال حاضر ساکن کانادا می باشد و کارگردانی تئاتر می کند

بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال ۱۳۶۹،تحصیلات پارسا پیروزفر در نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داشت، جایگاهی که اولین تجربه های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود.

از دغدغه های او همچنین همواره صدا بوده است و زمانی را نیز از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ به صداپیشگی پرداخته است. اولین حضور او در سینما در سال ۱۳۷۳ در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود.

او در سال ۱۳۷۶ با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد.

پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۸۰ کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود. در سال های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه و همچنین تدریس کلاس های فوق العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سال های ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش های سینمایی هیلاج به تدریس بازیگری پرداخته است.

از دیگر فعالیت های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته است می توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه سازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما، بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می پردازد.

پیروزفر در مقام بازیگر و کارگردان، نمایش های گلن گری گلن راس اثر دیوید ممت به ترجمه امید روشن ضمیر را در سال ۱۳۹۰، نمایش نامه خوانی خدای کشتار اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۹۱، نمایش سنگ ها در جیب هایش اثر مری جونز به ترجمه خود را در سال ۱۳۹۲، نمایش بر پهنه دریا اثر اسلاومیر مروژک را در سال ۱۳۹۳، نمایش ماتریوشکا به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری خود را در سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، نمایش یک روز تابستانی اثر اسلاومیر مروژک به ترجمه خود و سپیده خسروجاه را در سال ۱۳۹۷ و نمایش ملاقات به ترجمه و کارگردانی خود را زمستان ۱۳۹۷ و بهار ۱۳۹۸ به روی صحنه برده است.

ماتریوشکا (نمایش نامه)

در سال ۱۳۹۴ پارسا پیروزفر نمایش ۸ اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستان های کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایش های کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره (وان من شو) به اجرا درآورد. ماتریوشکا پنجمین کارگردانی او بود. کمدی درام هایی چند پرسوناژی که روی صحنه به صورت مونودرام به اجرا درمی آمدند.

از نقاط قوت بازیگری پارسا پیروزفر می توان به سولو پرفرمنس اشاره کرد. دانش عمیق او در اجرای تک نفره و همچنین متد استانیسلاوسکی به او این قدرت شگفت را می دهد که کاملاً و همزمان چندین نقش را زیست کند و همه آن ها را به تنهایی به اجرا بگذارد. پیروزفر در اثر نمایشی ماتریوشکا خود به تنهایی ایفاگر بیش از ۳۰ نقش بود. او قبل تر نیز در سال ۱۳۹۲ در نمایش سنگ ها در جیب هایش بالغ بر ۱۰ نقش را، در کنار رضا بهبودی ، خود به تنهایی اجرا کرده بود. طراحی مینیمالیستی صحنه ماتریوشکا با یک صندلی، یک میز و یک چراغ رومیزی آنتیک روسی و طراحی لباس این اثر نیز ایده خود او بود.

ماتریوشکا به مدت دو سال در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا نظیر لس آنجلس، سن دیگو، برکلی، مونترآل و ونکوور اجرا شد و مورد استقبال کم نظیر تماشاچیان قرار گرفت؛ و پس از پشت سر گذاشتن اجراهای متعددی به دلیل استقبال کم نظیر تماشاگران در ایران در شهر تهران، سرانجام در زمستان ۱۳۹۶ به پایان رسید. پارسا پیروزفر برای بازی در نمایش ماتریوشکا موفق به دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین الملل در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در سال ۱۳۹۵ شد.

پارسا پیروزفر از جمله بازیگرانی است که تا به حال با هیچ روزنامه، مجله یا رسانه ای مصاحبه نکرده است. حتی در سریال در چشم باد که نقش اول و اصلی را داشت در مراسم تقدیر از عوامل سریال که از سوی صدا و سیما ایران تدارک دیده شده بود شرکت نکرد. عده ای از مردم دلیل موفقیت او در عرصه هنر را سیمای زیبای وی توصیف کرده اند اما منتقدین و هنرمندان سرشناس متعدد نظر دیگری دارند و معتقدند که همانگونه که بازیگران چشم روشن و خوش چهره زیادی وارد این عرصه شدند اما نتوانستند به موفقیتی دست پیدا کنند این دلیل اصلا قابل قبول نیست، و خاطر نشان کردند که تنها علت این حجم عظیم محبوبیت و موفقیت او استعداد و توانگری و سواد هنری خود پارسا پیروزفر است. پارسا پیروزفر همچنین در شهرهای سان دیگو و لس آنجلس ایالات متحده امریکا نیز کارگاه های آموزشی بازیگری نیز برپا میکند.

ازدواج پارسا پیروزفر

تا به حال خبری مبنی بر ازدواج ایشان در هیچ منبع خبری منتشر نشده است و به احتمال زیاد وی مجرد می باشد. و از خانواده پارسا پیروزفر هم اطلاعات دقیقی در دسترس نیست.

آثار پارسا پیروزفر

تئاتر

۱۳۷۴–۱۳۷۶ بینوایان
۱۳۷۷ بانو آئویی
۱۳۹۰ ن گری گلن راس
۱۳۹۲ سنگ ها در جیب هایش
۱۳۹۳ بر پهنه دریا
1394 ماتریوشکا

سینمایی

مجسمه (ابراهیم وحیدزاده، 1371)
پری (داریوش مهرجویی، 1372)
ضیافت (مسعود کیمیائی، 1374)
مرسدس (مسعود کیمیائی، 1376)
شیدا (کمال تبریزی، 1377)
دختران انتظار (رحمان رضایی، 1378)
اعتراض (مسعود کیمیائی، 1378)
دختری به نام تندر (حمیدرضا آشتیانی پور، 1379)
عروس خوشقدم (کاظم راست گفتار، 1381)
وقت چیدن گردوها (ایرج امامی، 1381)
اشک سرما (عزیزالله حمیدنژاد، 1382)
مهمان مامان (داریوش مهرجوئی، 1382)
زن زیادی (تهمینه میلانی، 1383)
پوکر (کاظم راست گفتار، 1383)
شبانه روز (1388) (کیوان علیمحمدی، امید بنکدار)
اسب حیوان نجیبی است (1389) (عبدالرضا کاهانی)
اینجا بدون من (1389) (بهرام توکلی)
زندگی جای دیگریست (1392) (منوچهر هادی)
نزدیکتر (1393) (مصطفی احمدی)
شکاف (1394) (کیارش اسدی زاده)
1483 نقاب (کاظم راست گفتار)
تی تی
مست عشق
1397 مجبوریم (رضا درمیشیان)
1397 بی حسی موضعی (حسین مهکام)

مجموعه تلویزیونی

در پناه تو (سریال، حمید لبخنده، 74/1373)
در قلب من (سریال ، حمید لبخنده، 77/1376)
سفر سبز (سریال، محمدحسین لطیفی، 1380)
در چشم باد ( سریال – 1383-1388)

فیلم کوتاه

دیروقت (به نمایش در نیامده) کارگردان: اصغر نعیمی / ۱۳۸۳

داوری های پارسا پیروزفر

خانه تئاتر ایران ۱۳۸۹–۱۳۹۰
چهاردهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۹
دهمین جشن خانه سینما ۱۳۸۰
نهمین جشن خانه سینما ۱۳۷۹

عضویت در انجمن

عضو مؤسس در انجمن بازیگران تئاتر ایران
عضویت در خانه سینما
عضویت در انجمن بازیگران سینمای ایران
عضویت در انجمن بازیگران تئاتر ایران
عضویت در خانه تئاتر

پارسا پیروزفر در تدریس بازیگری

کلاس و کارگاه مستقل بازیگری
تدریس بازیگری در مدرسه فیلمسازی و پژوهش های سینمایی هیلاج / ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰
کلاس های فوق العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی / ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵
تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه / ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵

جوایز و افتخارات پارسا پیروزفر

برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین الملل برای بازی در تئاتر ماتریوشکا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر /۱۳۹۵
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد درام تلویزیونی از دوازدهمین جشن دنیای تصویر (حافظ) برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹
برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از دید مخاطبان از شبکه جهانی جام جم برای بازی در سریال در چشم باد / ۱۳۸۹
برنده جایزه بهترین بازیگر خارجی مرد از دید مخاطبان از پانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم 'خروس زرین و صد گل' کشور چین برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۵
برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم های آسیایی دهلی نو[۲۴] برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۴
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۳
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اشک سرما / ۱۳۸۳
کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و دومین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم مهمان مامان / ۱۳۸۲
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم اعتراض / ۱۳۷۹
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشن خانه سینما برای بازی در فیلم شیدا / ۱۳۷۹