محمدبن سیرین گوید :
اگر کسی بیند روزه داشت و قرآن یا تسبیح و یا تهلیل میخواند ، دلیل که از حرام خوردن و گناه کردن توبه کند . اگر بیند با روزه غیبت مردمان می کرد و یا سخنهای فحش گفت ، دلیل بود که طاعت و عبادت برپاکند ، ولی در راه دین راستگو نباشد .
ابراهیم کرمانی گوید :
اگر بیند در ماه رمضان روزه بود . دلیل بود بر گرانی و تنگی طعام . بعضی معبران گویند : دلیل بود بر تندرستی دین حق تعالی و فرج یافتن از غم و ایمن گشتن از بیماری و گذران وام و از رنج و سختی رستن بود ، خاصه چون در ماه رمضان بود .
حضرت امام جعفر صادق فرماید :
روزه داشتن درخواب ، بر ده وجه بود .
اول : بزرگی .
دوم : ریاست .
سوم : تندرستی .
چهارم : مرتبه و رتبه و منزلت .
پنجم : توبه از گناهان .
ششم : ظفریافتن بر دشمن ( پیروزی بر دشمن ) .
هفتم : زیادی نعمت .
هشتم : حج گذاردن .
نهم : غزا کردن ( جهاد کردن ) .
دهم : دلیل که او را پسری آید ،
اما روزه گشادن به خواب نیک مردی و روزی حلال بود و چون به قصد گشاد ، دلیل که در سفر بلا کشد یا بیمار شود .
اگر بیند که دو ماه روزه داشت ، دلیل که از گناهان توبه کند .
اگر بیند روزه تطوع ( مستحب ) داشت ، دلیل بود که از بیماری ایمن شود .
اگر بیند یک سال پیوسته روزه داشت ، دلیل بود که تائب ( باز گشت از گناه ) شود .
اگر بیند در عاشورا روزه داشت ، دلیل که از غم و اندوه رستگاری یابد .