محمدبن سیرین گوید :

اگر کسی بیند عطا به وی داد ، باید دید که آن عطا چه باشد و عطا دهنده معروف بود یا مجهول ، یا زن جوان بود یا پیر ، آنگاه تعبیر کند . اگر بیند که آن چنان بود که مردم آن دوست دارند ، دلیل بر نیکوئی ، اگر به خلاف این بود ، دلیل برمضرت است . اگر بیند آن عطا به وعده خطا بود ، دلیل بر دروغ و عشوه بود . اگر آن عطا جامه بود ، یا میوه یا چیزی شیرین ، دلیل است که با بزرگان پیوندد و منفعت یابد . اگر بیند که جهودی یا ترسائی عطائی به وی داد ، دلیل است که عطا دهنده مسلمان شود .

ابراهیم کرمانی گوید :

اگر دید که کسی عطائی به وی داد و او بگرفت و شکر گفت ، دلیل بر زیادتی مال بود و تندرستی . اگر شکر نگفت به خلاف این است .

آیا این مطلب مفید بود؟
نظر خود را بنویسید! لطفا کلیک کنید