آیا گوش درد در بارداری طبیعی است + 6 درمان خانگی فوری

گوش درد در بارداری می تواند مادر باردار را آزار بدهد زیرا نگران جنین است که به درد عارضه گوش درد دچار آسیب و نقص نشود. تانما در این مطلب اثرات گوش درد در بارداری و درمان عفونت گوش در بارداری را بیان کرده است؛

اختلالات گوش در بارداری

• گرفتگی گوش
• وزوز گوش
• عفونت گوش

علل گوش درد در بارداری

پاتوژن ها

هنگامی که پاتوژن هایی مانند باکتری یا ویروس به داخل گوش راه پیدا می کنند، عفونت گوش ممکن است رخ دهد. این پاتوژن ها ممکن است باعث بیماری های شایع مانند مخاط اضافی، سرما خوردگی، آلرژی، عفونت سینوس و تورم آدنوئیدها شده و باعث التهاب شوند. التهاب منجر به انسداد شیپور استاش می شود (لوله ای که قسمت میانی گوش و حلق را به هم متصل می کند). این انسداد می تواند باعث تجمع مایعات در گوش میانی و در نتیجه عفونت شود. در برخی موارد ممکن است باعث کم شنوایی موقت شود.

عفونت گوش

می تواند حاد یا مزمن باشد. عفونت های حاد خطرناک هستند، اما تنها برای یک دوره کوتاه باقی می مانند. عفونت مزمن می تواند عود کرده و منجر به آسیب دائمی در گوش داخلی یا میانی شود. اگر دچار عفونت مزمن گوش شده اید، می توانید در دوران بارداری در معرض خطر بیشتر عفونت گوش قرار بگیرید. همچنین از علل دیگر ابتلا به گوش درد در بارداری می توان به تجمع موم گوش و فشار ایجاد شده بر روی گوش هنگام استراحت یا خوابیدن بر روی پهلوها اشاره کرد.

نشانه های گوش درد در بارداری

• درد شدید گوش و حس گز گز کردن در داخل گوش
• از دست دادن شنوایی
• سردرد
• ترشح مایعات از گوش
• احساس فشار در داخل گوش
• تورم در گوش میانی یا داخلی

تأثیر بارداری بر اختلالات گوش

تغییرات هورمونی در زنان می تواند منجر به علائم گوناگونی شود. برخی از علائم مربوط به گوش داخلی با تغییرات هورمون های زنانه مرتبط هستند. بعضی از این علائم شامل از دست دادن شنوایی، سرگیجه، افزایش وزوز گوش، احساس پُری گوش و فشار گوش می شود. این نشانه ها و بیماری های سببی آنها در افراد متفاوت است. بهترین کار این است که جهت تشخیص و درمان مشکل به پزشک متخصص مراجعه کنید.

تأثیر اختلالات گوش بر بارداری

تا زمانی که عفونت موجود در گوش وارد جریان خون نشود، ممکن است به کودک متولد نشده شما آسیبی نرساند از طرفی عوامل متعددی در بروز کم شنوایی مادرزادی در نوزاد نقش دارد که از مهم ترین آنها می توان به ابتلای مادر به برخی بیماری ها و عفونت های ویروسی ـ بویژه در سه ماهه اول بارداری ـ و مصرف داروهای مسمومیت زا برای گوش در ماه های اول بارداری اشاره کرد. بنابراین ممکن است لازم باشد داروهایی را برای درمان عفونت در مراحل اولیه تحت نظر پزشک مصرف کنید و حتما اختلالات گوش را باید به موقع کنترل و درمان کنید.

پیشگیری از گوش درد در بارداری

• از ورود آب به گوش خود جلوگیری کنید. آب در گوش ممکن است باعث افزایش محتوای میکروبی شود، زیرا باعث مرطوب شدن گوش می شود.
• برای حفظ بهداشت، گوش خود را به طور دوره ای با استفاده از سواب پنبه ای تمیز کنید.
• اگر درد ناشی از ایجاد موم باشد، ایرپلاگ را در داخل گوش خود نکنید. پلاگ های پنبه ای ممکن است موم را بیشتر به داخل گوش فشار دهند، که فشار و درد در گوش را افزایش می دهد.
• عفونت های گوش باید فورا درمان شوند. روش های درمانی جایگزین مانند هومیوپاتی ممکن است امتحان شود.

روش درمان گوش درد در بارداری

1-درمان خانگی گوش درد در بارداری

سرکه

یک قاشق چایخوری از هر کدام از سرکه های سفید و سیب را با هم به خوبی مخلوط کنید. به پهلو دراز بکشید به گونه ای که گوش عفونت کرده رو به بالا باشد. اکنون یک توپ پنبه ای را در این مخلوط خیس کرده و آن را روی گوش عفونی قرار دهید. اجازه دهید تا به مدت 15 دقیقه بر روی گوش باقی بماند و سپس با چرخاندن سر خود به جهت مخالف، مایع را تخلیه کنید. اجازه دهید تا گوش تان با جریان هوا کاملا خشک شود. اگر این کار را برای 2 مرتبه در روز انجام دهید، ممکن است در مدت 2 تا 3 روز از شر عفونت گوش خلاص شوید.

همچنین ممکن است با استفاده از یک قطره چکان این محلول را در داخل گوش خود بریزید. کمی مایع را در گوش خود حرکت داده و سپس کمی پنبه را داخل گوش خود کنید. اجازه دهید تا به مدت 15 دقیقه باقی بماند و سپس توپ پنبه ای را خارج کنید. گوش خود را با استفاده از ایرباد تمیز کنید. شواهد بر اساس حرف مردم می گوید که این کار ممکن است کمک کند.

کیسه نمک

یک کیسه نمک تهیه کرده و 100 گرم از آن را در داخل یک قابلمه ریخته و حرارت دهید. نمک را در داخل یک پارچه نخی تمیز بریزید و با پارچه یک کیسه درست کنید. کیسه را بر روی گوش قرار داده و کمی فشار دهید تا زمانی که حرارت آن از بین برود. این کار همچنین ممکن است فشار ایجاد شده در گوش را تسکین دهد.

روغن سیر

سیر دارای خواص ضد باکتریایی است که می تواند عفونت گوش را از بین ببرد. برخی بر این باورند که ریختن 3 قطره از روغن سیر در داخل گوش عفونی با استفاده از گوش پاک کن ممکن است کمک کند. این یک درمان بی خطر است، اما اگر عفونت شدید باشد، ممکن است این روش درمانی اثری نداشته باشد.

روغن زیتون یا روغن معدنی

دو قطره روغن زیتون یا روغن معدنی را در داخل گوش عفونی خود بریزید. احتمالا روغن، مومی را که باعث انسداد شده است، باز کرده که ممکن است به سرعت از گوش خارج شود. اگر همچنان درد را تجربه می کنید، و موم سخت تر از آن است که سریعا نرم شود، باید به پزشک مراجعه کنید.

حوله گرم

یک حوله یا لباس را با استفاده از یک بخاری یا سشوار حرارت دهید تا گرم شود. حوله گرم را بر روی گوش عفونی قرار دهید. این کار می تواند درد را تسکین دهد.

بخور دادن

بخور دادن ممکن است مخاط را شل کرده و درد گوش و عفونت ناشی از سرماخوردگی، سینوس یا آنفولانزا را کاهش دهد.

2-درمان دارویی گوش درد در بارداری

آنتی بیوتیک ها

در صورت بروز عفونت شدید و مزمن گوش، پزشک ممکن است بعد از اطمینان از عدم تاثیر منفی بر روی جنین، آنتی بیوتیک را تجویز نماید. پزشکان تنها آن دسته از داروهایی را تجویز می کنند که قابل استفاده در دوران بارداری است، زیرا آنها طبق دستورالعمل سازمان غذا و دارو ایالات متحده دسته بندی شده اند.

آموکسی سیلین و تایلنول در دسته B برای زنان بارداری که از عفونت گوش رنج می برند، تجویز می شود. تایلنول همچنین به عنوان استامینوفن، یک تسکین دهنده درد شناخته می شود که درد همراه با عفونت گوش را تسکین می دهد.

تجویز قطره های دارویی گوش نیز شایع است. قطره ها ممکن است مستقیما بر روی گوش پاک کن ریخته شده و سپس وارد گوش شوند. در این صورت، دارو سریع تر اثر کرده و ممکن است تاثیر ناچیزی بر جنین داشته باشد.

3-جراحی

جراحی گزینه آخر و مورد نادری است که پزشکان ممکن است در نظر بگیرند. اگر عفونت گوش شما برطرف نمی شود، پزشک ممکن است یک جراحی انجام داده (که با نام میرینگوتومی شناخته می شود) تا مایعات را از قسمت میانی گوش خارج کند. همچنین ممکن است لوله ها را به گوش بچسبانند تا مایعات اضافی را خارج کند. خارج کردن این مایعات اضافی می توان کمک کند تا بهتر بشنوید و همچنین بسیاری از علائم همراه با آن را تسکین می دهد.

اگر آدنوئیدهای شما بسیار بزرگ شوند نیز جراحی از گزینه های درمانی محسوب می شود. این روش در موارد شدید انتخاب می شود و معمولا تا بعد از زایمان به تاخیر می افتد تا هیچ گونه خطری برای مادر و جنین نداشته باشد.