روش های درمان اسکیزوفرنی بر اساس شدت بیماری متفاوت و زمان مراجعه به مراکز درمانی متفاوت است و برای درمان اسکیزوفرنی شیوه های مختلفی چون درمان دارویی ، رفتار درمانی و کار درمانی وجود دارد وجود دارد.در تانما از درمان اسکیزوفرنی بیشتر بخوانید.
بیماری اسکیزوفرنی چیست؟
واژهی اسکیزوفرنی نخستین بار در سال ۱۹۰۸ توسط یوجین بلولر از ترکیب دو واژهی یونانی shizein (گسستن) و phrenos (اندیشه) ابداع شد. اسکیزوفرنی از واژههای ثقیلی است که یکی از معادلهای فارسی آن «جنون جوانی» است. از علائم بیماری : قطع رابطهی عاطفی، اجتناب از دیگران، عدم تمرکز، توهم، هذیان، شنیدن صداها، احساس نیاز به محافظت شدن و غیره.
این بیماری یک اختلال مزمن و جدی است که بر شیوهی تفکر، احساس و رفتار فرد مبتلا اثر میگذارد.اما میتواند بسیار ناتوانکننده باشد. از هر ۱۰۰۰ نفر، تقریبا ۷ یا ۸ نفر در طول زندگی شان به اسکیزوفرنی مبتلا خواهند شد.طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، اسکیزوفرنی یا شیزوفرنی جزو ده بیماری طراز اولی است که در فهرست بیماریهای جهانی نقش دارند. حقایق مرتبط با این بیماری به این شرح است: بیش از ۲۱ میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند.این اختلال باعث میشود افراد مبتلا، صداهایی را بشنوند یا چیزهایی را ببینند که وجود خارجی ندارند. آنها ممکن است تصور کنند که افراد دیگر، ذهن آنها را میخوانند، افکارشان را کنترل میکنند یا برای صدمه زدن به آنها نقشه میکشند. این تصور میتواند برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ترسناک باشد و سبب انزوا و بیقراری شدید آنها شود.
علایم مثبت و منفی اسکیزو فرنی
دکتر پور محمدی در مورد عوارض اسکیزوفرنی می گوید: علایم این بیماری عبارتند از در خود فرورفتگی، دوگانگی در تفکر و تصمیم گیری، کم شدن یا نبودن عواطف و احساسات و اختلال در تفکر، علایم مثبت بیماری به این صورت است که بیمار در تفکر، ادراکات و حواس پنجگانه خود، دچار اختلال می شود. این اختلال به صورت توهم بروز پیدا می کند و خود را به صورت توهم های شنوایی و بینایی نشان می دهد، مثلا بیمار صداهایی می شنود که به او دستور می دهد کاری را انجام دهد یا افراد یا اشیایی را می بیند که وجود خارجی ندارند.
راههای درمان آن
دکتر علی حسینی روانپزشک در مورد نقش عوامل محیطی دربروز بیماری اسکیزو فرنی می گوید: راههای درمان و طول دوره درمان در اسکیزوفرنی ها بسته به زمان مراجعه در هر مرحله از بیماری، متفاوت است و برای مداوای این بیماران از روش هایی مانند درمان دارویی،رفتار درمانی، شناخت درمانی و کار درمانی نیز استفاده می شود.
وی با بیان این مطلب که بیمار اسکیزوفرنی محکوم به اختلال کارکرد سیستم عصبی تا پایان عمر نیست می افزاید: در مواردی پزشک با آغاز درمان به مرور ضمن بهبود فرد، میزان داروهای او را کاهش می دهد و در مواردی حذف می کند. از آنجا که دلایل اسکیزوفرنی همچنان ناشناخته است، درمانها روی از بین بردن نشانههای بیماری متمرکز هستند. درمانها شامل داروهای ضدروانپریشی و درمانهای روانی-اجتماعی مختلف میشوند. تحقیقات دربارهی «مراقبتهای ویژهی هماهنگ»، جایی که این عوامل (مدیر پروندهی بیمار، بیمار، درمان دارویی و درمان روانی-اجتماعی) به طور گروهی با هم مشارکت میکنند، نتایج امیدبخشی را برای بهبود نشان داده است.
عوارض جانبی داروهای ضد روانپریشی
خواب آلودگی
سرگیجه هنگام جابجایی موقعیت
تاری دید
افزایش ضربان قلب
حساسیت به نور خورشید
خارش پوست
مشکلات قاعدگی برای زنان
درمانهای روانشناسی
رواندرمانی میتواند به اسکیزوفرنهایی که هماکنون بیماریشان تثبیت شده است (یعنی شدت یا میزان بیماری نه بیشتر میشود و نه کمتر)، کمک کند. رواندرمانی به افرادی کمک میکند که با چالشهای روزانهی بیماریشان سروکار دارند، چالشهایی که به ارتباطات، کار و شکلگیری و حفظ روابط مربوط میشوند. اهدافی مانند حضور در مدرسه و محل کار. احتمال عود بیماری یا بستری شدن افرادی که در جلسات رواندرمانی شرکت میکنند، نسبت به دیگران کمتر است.
دورنمای آینده چیست
دورنمای آیندهی اسکیزوفرنها همچنان در حال بهتر شدن است. درمانهایی که به خوبی جواب میدهند، در دسترس و روشهای جدید درمانی در حال شکل گرفتن هستند. بسیاری از اسکیزوفرنها بهبود را تجربه میکنند و به زندگیشان، ادامه میدهند.یافتهها و تحقیقات مستمر در علم وراثت، علوم اعصاب و علوم رفتاری به دانشمندان کمک خواهد کرد، دلایل این اختلال و چگونگی پیشبینی و پیشگیری آن را پیدا کنند. در سال ۲۰۰۹، مؤسسهی ملی سلامت روان (NIMH) یک پروژه تحقیقاتی به نام بهبود پس از دورهی ابتدایی اسکیزوفرنی (RAISE) را آغاز کرد. این پروژه در جستجوی این است که خطر سیر و پیشبینی اسکیزوفرنی را از طریق درمان هماهنگ در نخستین مراحل اختلال، به طور اساسی تغییر دهد.