منظور از بازوفیل در آزمایش خون چیست و علل کاهش آن کدامند ؟

کاهش بازوفیل در بدن می تواند با علائمی چون پرکاری تیروئید، عفونت و آلرژی خود را نشان دهد. بنابراین افراد در صورت خارج شدن سطح بازوفیل در بدنشان از حد نرمال باید نزد پزشک بروند و درمان های لازم را دریافت کنند. تانما در این مطلب نکات مهمی را در خصوص پایین آمدن گلبول سفید و علل افزایش و کاهش بازوفیل ها مطرح می کند؛

لکوپنی (Leukopenia) چیست؟

خون شما از انواع مختلفی از سلول های خونی ازجمله گلبول های سفید خون و یا لکوسیت ها تشکیل شده است. گلبول های سفید خون، بخش مهمی از سیستم ایمنی هستند و به بدن کمک می کنند تا با بیماری ها و عفونت ها مبارزه کنند. اگر تعداد گلبول های سفید خون تان خیلی پایین باشد، در وضعیتی هستید که لکوپنی نامیده می شود.

انواع گلبول های سفید خون

نوتروفیل ها

هرگونه موجودمهاجمی-میکروب-رامی بلعدوبعدباآنزیم های لیزوزیمی، آنها را تجزیه ودرنهایت نابودمی کند

لنفوسیت ها

با تولید پادتن ، کاری می کنند که بدن از خودش در برابر هرگونه مهاجمی( باکتری ، ویروس ،میکروب) محافظت کند.

مونوسیت ها

مسئول تهاجم و شکست ساختار جرم ها و باکتری هایی هستند که وارد بدن فرد می شوند.

ائوزینوفیل ها

برای تخریب انگل ها و سلول های سرطانی مسئولیت دارند و بخشی از واکنش آلرژیک محسوب می شوند.

بازوفیل ها(باسوفیل ها)

نسبت به ورود عفونت ها هشدار داده و مواد شیمیایی را داخل جریان خون ترشح می کنند که عموماً با آلرژی ها مقابله می کند.

بازوفیل چیست؟

بازوفیل ها از انواع گلبول های سفید خون هستند که در مغز استخوان تولید می شوند. بدن انواع مختلفی از گلبول های سفید را تولید می کند که در عملکرد سیستم ایمنی بدن نقش مهمی را بازی می کنند. پزشک ممکن است از شما بخواهد آزمایش بازوفیل دهید تا به این ترتیب بتواند برخی مشکلات خاص مرتبط با سلامت شما را شناسایی کند. بالا بودن سطح بازوفیل می تواند نشان دهنده وجود بیماری های خودایمنی یا یکی از انواع بیماری های مربوط به خون باشد.

گلبول های سفید از طریق مبارزه با عوامل مهاجم، مثل باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها به سلامت بدن کمک می کنند. بازوفیل ها در دسته ای از گلبول های سفید قرار دارند که گرانولوسیت نامیده می شوند. سایر اجزای گرانولویست ها، نوتروفیل ها و ائوزینوفیل ها هستند.

عملکرد بازوفیل ها

وجود بازوفیل ها جهت ارائه پاسخ مناسب سیستم ایمنی در برابر ذرات مهاجم بسیار مهم است. پاسخ بدن به پاتوژن ها نیز وابسته به وجود بازوفیل ها است. زمانی که یک آلرژن (ترکیب ایجاد کننده آلرژی) وارد بدن می شود، سیستم ایمنی با به دام انداختن و حذف آن، از بدن در برابر این ترکیبات محافظت می کند.

زمانی که بدن در حال انجام واکنش ایمنی است، بازوفیل ها ماده ای به نام هیستامین ترشح می کنند که باعث ایجاد تورم خواهد شد. علاوه بر این ها، بازوفیل نقش مهمی در جلوگیری از لخته شدن خون بازی می کند. هپارین موجود در این نوع گلبول ها یک رقیق کننده طبیعی خون است و از جریان یافتن خون به خارج از بدن جلوگیری می کند.

سطح استاندارد بازوفیل

علیرغم داشتن نقش مهم در عملکرد سیستم ایمنی، بازوفیل ها درصد کمی از اجزای خون را تشکیل می دهند. در یک نتیجه آزمایش نرمال، مقدار آن ها ممکن است کمتر از 0.5 درصد از کل اجزای خون باشد.

کاهش بازوفیل

بازوپنیا شرایطی است که در آن سطح بازوفیل های خون پایین تر از حد استاندارد هستند. زمانی که یک بازوفیل در پاسخ به عوامل مهاجم یا التهاب، گرانول ترشح می کند، فضای بازوفیل خالی می شود. بازوفیل های خالی در آزمایش خون نشان داده نمی شوند. به این ترتیب ممکن است در نتیجه آزمایش خون شما تعداد بازوفیل ها پایین تر از حد استاندارد نشان داده شوند. شرایطی که طی آن تعداد بازوفیل های خون کاهش پیدا می کنند عبارتند از:

الف)پرکاری تیروئید

زمانی که تیروئید شما بیش از حد مورد نیاز هورمون تیروئید ترشح کند، سرعت عملکرد بدن افزایش می یابد. پرکاری تیروئید می تواند علائم مختلفی داشته باشد، از جمله:

• افزایش فشارخون
• افزایش ضربان قلب
• کاهش وزن و دشواری در اضافه کردن وزن
• تعرق بیش از حد یا احساس ناراحتی در هوای گرم

ب)واکنش های آلرژیک

کاهش بازوفیل ها می تواند به دلیل واکنش نشان دادن بدن به عوامل آلرژیک باشد، این پاسخ دهی با ترشح هیستامین توسط بازوفیل ها همراه است. علائم واکنش آلرژیک بدن عبارتند از:

• قرمزی و تورم چشم
• آبریزش یا گرفتگی بینی
• داشتن ترشحات تنفسی
• کهیر

ج)عفونت

بازوفیل ها از اجزای کلیدی در سیستم ایمنی به شمار می روند، بنابراین پایین بودن سطح بازوفیل نشانه ای از مبارزه بدن در برابر عوامل عفونی است. در این شرایط، پزشک پس از انجام آزمایش و اطمینان یافتن از وجود عفونت در بدن، برای شما دارو و استراحت تجویز می کند تا عوامل مهاجم از بدن شما به صورت کامل حذف شوند.

افزایش بازوفیل

الف)التهاب های خودایمنی

واکنش های ایمنی یا بیماری های خود ایمنی که باعث ایجاد التهاب مزمن می شوند، عبارتند از:

• آرتروز روماتیسمی
• لوپوس
• بیماری های التهاب روده، مانند بیماری کولون یا کولیت اولسراتیو
• دیابت
• آلرژی یا آسم

ب)کم کاری تیروئید

بالا بودن سطح بازوفیل گاهی نشانه کم کاری تیروئید است. این شرایط زمانی ایجاد می شود که بدن قادر نباشد به میزان کافی هورمون تیروئید ترشح کند. این شرایط باعث می شود عملکرد کلی بدن افت کند. کم کاری تیروئید علائم مختلفی دارد، از جمله:

• اضافه کردن وزن
• احساس خستگی
• گرفتگی عضلات
• تورم صورت
• یبوست
• احساس ضعف
• احساس سرما

برخی افراد مبتلا به کم کاری تیروئید ممکن است علائمی همچون آسیب دیدگی در پوست و مو را نیز تجربه کنند. در این حالت پوست ممکن است خشک یا سخت شود، موها نیز در این شرایط لطافت خود را از دست می دهند، خشک و شکننده خواهند شد.

ج)بیماری های میلوپرولیفریتیو

این بیماری ها بر گلبول های سفید خون تاثیر می گذارند و ممکن است باعث بالا رفتن سطح بازوفیل های خون شوند. بیماری های میلوپرولیفریتیو عبارتند از:

میلوفیبروز

در افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، بافت فیبروز کم کم جای سلول های سازنده خون در مغز استخوان را خواهد گرفت. این اختلال ممکن است منجر به تغییر شکل سلول های خونی و کم خونی شود.

ترومبوسیتمیا

این بیماری باعث می شود بدن بیش از حد مورد نیاز پلاکت بسازد، تولید بیش از اندازه پلاکت باعث لخته شدن خون می شود. هم چنین این شرایط می تواند موجب بروز مشکلاتی در سیستم گردش خون و سیستم عصبی شود.

پلی سیتمی ورا

یک بیماری خونی که در آن مغز استخوان بیش از حد مورد نیاز گلبول قرمز می سازد.

د)سرطان

در برخی موارد نادر، بالا بودن سطح بازوفیل خون می تواند نشان دهنده برخی انواع سرطان خون باشد، از جمله لوکمی ولنفوما.