داروی رمدسیویر یک داروی پرکاربرد ضد ویروسی است که اصولا برای بیماران پی که در سطح بستری هستند تجویز می شود. از جمله بیماری های ویروسی اخیر کرونا بوده که رمدسیویر برای کنترل بیماری و جلوگیری از شدت گرفتن آن تجویز می شود. تانما در این مطلب ضمن بیان فواید رمدسیویر، مضرات مصرف رمدسیویر و موارد منع مصرف آن را بیان می کند؛

رمدسیویر چیست ؟

رمدسیویر (Remdesivir‎) یک داروی ضد ویروس نسبتاً جدید از خانوادهٔ آنالوگ های نوکلئوزید است که در آغاز با کد دارویی GS-۵۷۳۴ شناخته می شد. در سال ۲۰۱۵ اعلام شد نتایج امیدوار کننده ای مبنی بر تأثیر این دارو روی مهار ویروس ابولا در میمون های رزوس به دست آمده است.

در خصوص نحوه اثرگذاری و فواید مصرف رمدسیویر باید گفت که رمدسیویر یک پیش دارو نوکلئوتیدی آدنوزین است که بعد از ورود به سلول­ها تبدیل به فرم فعال خود (نوکلئوزید تری­فسفاته) می­شود.

رمدسیویر تری فسفات به عنوان یک آنالوگ آدنوزین تری فسفات عمل می­کند و برای ادغام در زنجیره RNA توسط پلیمراز RNA وابسته به SARS-CoV-2 RNA رقابت می کند، و در نتیجه منجر به تاخیر در خاتمه زنجیره در طول تکثیر RNA ویروسی می­شود. این امر به طور کلی منجر به مهار سنتز RNA می­شود.

عوارض مصرف رمدسیویر چیست؟

رمدسیویر داروی چندان بی دردسری نیست. و در حین تزریق آمپول و بعد از آن، ممکن است با واکنش های جدی روبرو شوید. از این رو، در طول دوره درمان رمدسیویر، حتما تحت نظر متخصص داخلی باشید. در طول مدت تزریق، پزشک یا پرستار به صورت مرتب شما را تحت نظر خواهند داشت. اگر هر یک از عوارض زیر را تجربه کردید، سریعا این مساله را با پزشک در میان بگذارید:

  • فشار خون پایین یا بالا
  • سرگیجه (به خصوص موقع بلند شدن)
  • ضربان قلب آهسته/سریع
  • تب
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • تعریق
  • لرز
  • خس خس کردن یا تنگی نفس
  • ورم در ناحیه صورت، گلو، لب ها یا چشم ها.

سرعت کمتر تزریق، ممکن است به کاهش عوارض جانبی رمدسیویر کمک کند. متخصص داخلی باید در طول درمان با رمدسیویر، عوارض جانبی را تحت نظر داشته باشد. در صورت واکنش آلرژیک جدی، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • بثورات
  • خارش/تورم (به ویژه صورت/زبان/گلو)
  • سرگیجه شدید
  • مشکل تنفسی

در ضمن این ها لزوماً یک لیست کامل از عوارض جانبی رمدسیویر نیست. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی باید با پزشک داخلی مشورت کنید. علاوه بر موارد بالا، رمدسیویر می تواند باعث ایجاد علائم گوارشی (به عنوان مثال حالت تهوع)، افزایش سطح ترانس آمینازها (آنزیم های کبدی)، افزایش زمان پروترومبین (بدون تغییر در INR) ( PT یا زمان پروترومبین یکی از تست های بررسی انعقاد خون است)، و واکنش های حساسیت شدید را ایجاد کند.

همچنین قبل از تجویز رمدسیویر و در طول درمان، آزمایش های کبدی و زمان پروترومبین (PT) باید برای همه بیماران انجام شود. در صورت افزایش سطح آلانین ترانس آمیناز (ALT) ،یکی از آنزیم های کبدی، به بیش از 10 برابر از حد بالای محدوده نرمال، مصرف رمدسیویر احتمالا باید قطع شود. و در صورت مشاهده افزایش سطح ALT و علائم یا نشانه های التهاب کبد، مصرف دارو باید قطع شود.

رمدسیور با چه داروهایی تداخل دارد؟

در خصوص تداخلات دارویی رمدسیویر باید گفت که این دارو با هیچ داروی تزریقی دیگری نباید همزمان و از یک لاین تزریق کرد زیرا تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروها را تغییر داده یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. طبق داده های منتشر شده توسط شرکت داروسازی گیلیاد (شرکت تولید کننده رمدسیویر)، در زمان تجویز همزمان رمدسیویر و دگزامتازون، هیچ تداخل دارویی (یا حداقل تداخل) انتظار نمی رود.

تجویز این دارو با داروهای مهارکننده Pgp مانند آمیودارون، دیلتیازم، وراپامیل، ... منجر به افزایش غلظت دارو و رایز شدید آنزیم های کبدی می گردد. همچنین از تجویز همزمان رمدسیویر و هیدروکسی کلروکین باید خودداری شود چرا که هیدروکسی کلروکین باعث آنتاگونیزه شدن اثرات رمدسیویر میگردد.

موارد منع مصرف رمدسیویر کدامند؟

مصرف داروی رمدسیویر در برخی موارد اصلا توصیه نمی شود و قبل از تزریق آن بهتر است بیمار وضعیت خود را با پزشک خود بررسی تا از عوارض آن پیشگیری شود:

  • در حال حاضر مصرف این دارو در بیماران با اختلال عملکرد کلیوی شدید پیشنهاد نمی شود.
  • این دارو در موارد حساسیت به دارو و هرکدام از اجزای موجود در فرموالسیون آن منع مصرف دارد.
  • در مورد مصرف این دارو در بیماران با نارسایی کبدی اطالعاتی در دسترس نیست و در بیماران با ALT بیشتر از 10 برابر سطح نرمال نباید شروع شود،
  • مصرف در اطفال کمتر از 12 سال در حال حاضر استفاده از این دارو در کودکان کمتر از 12 سال پیشنهاد نمیشود و در این موارد ریسک و فایده مصرف دارو باید لحاظ شود.

نحوه مصرف رمدسیویر چگونه است؟

آمپول رمدسیویر تنها باید از طریق تزریق وریدی استفاده شود. رمدسیویر به دو صورت قابل دسترس است: 1 -پودر لیوفیلیزه 2 –محلول. معمولاً این دارو یک بار در روز به مدت ۵ تا ۱۰ روز متوالی تجویز می شود. پزشک یا پرستار بیمارستان به مدت سی تا صد و بیست دقیقه این دارو را در ورید تزریق خواهد کرد.

طول درمان شما بستگی به میزان واکنش بدنتان به دارو دارد.در فرم پودر لیوفیلیزه ابتدا لازم است 19 میلیلیتر آب مقطر به آن افزوده و بلافاصله ویال برای 30 ثانیه تکان داده شود تا محلول شفافی ایجاد گردد.

در صورت کدر بودن میبایست مجددا 30 ثانیه ویال تکان داده شود. به علت اینکه ویال رمدسیویر فاقد مواد محافظ است لازم است بلافاصله پس از آماده شدن تزریق گردد. بعد از رقیق کردن و اضافه کردن آن به سرم سدیم کلراید می بایست به آرامی برای حداقل 20 بار سرم حاوی دارو را بالا و پایین کرده تا دارو کاملا در سرم به شکل کامل پخش شود.

محلول تزریق آماده شده برای 24 ساعت در دمای اتاق (دمای 24 تا 25 درجه سانتیگراد( و برای 48 ساعت در دمای یخچال (دمای 2 تا 8 درجه سانتیگراد) قابل نگهداری است. فرم محلول آن که به صورت محلول 100 میلیگرم در 20 میلیلیتر میباشد در 250 میلیلیتر محلول سدیم کلراید 9/0 % رقیق میگردد.

قبل از تزریق و رقیق شدن، محلول تزریقی باید حالت بیرنگ و شفاف داشته باشد. در صورت وجود ذرات پودر و یا تغییر رنگ محلول میبایست از تزریق آن خودداری کرد. نکته دیگری که درمورد این دارو حائز اهمیت است رعایت این نکته است که از اضافه کردن هرگونه داروی دیگر به محلول حاوی رمدسیویر باید خودداری شود.

دوز مصرفی رمدسیویر به چه صورت است؟

در بزرگسالان و افراد بزرگتر از 12 سال که حداقل 40 کیلوگرم وزن داشته باشند، دارو با یک دوز اولیه 200 میلیگرم در روز اول درمان شروع می شود و از روز دوم به بعد با دوز 100 میلیگرم روزانه تزریق می شود. طول دوره درمان بر اساس شرایط بیمار طبق نظر پزشک معالج تعیین میشود ولی معمولا طول دوره درمان با آن 5 تا 10 روز میباشد. زمان تزریق دارو بین 30 تا 120 دقیقه میباشد.

در بیمارانی که نیاز به ونتیالسیون مکانیکی و ECMO ندارند طول دوره درمان 5 روز است که در صورت نیاز تا 10 روز میتواند افزایش یابد. در بیمارانی که نیاز به ونتیالسیون مکانیکی و ECMO دارند طول دوره درمان 10 روز میباشد.

در ضمن داروهایی که علیه پارازیت هایی همچون باکتری و ویروس استفاده می شود، دوره درمانی دارد که باید دوره مصرف این داروها تکمیل شود. تا چرخه تکثیر ویروس یا باکتری در بدن متوقف گردد. در غیر این صورت ممکن است بیماری دوباره بازگردد یا بدن در مقابل دارو مقاوم شود. بنابراین حتما باید دوره درمانی تکمیل و از ۶ دوز رمدسیویر کاملا استفاده شود.

نحوه نگهداری رمدسیویر به چه طریقی است؟

این دارو به شكل ویال حاوی پودر لیوفیلیزه به میزان 100 میلی گرم و همچنین محلول تغلیظ شده برای انفوزیون به میزان 100 میلی گرم می باشد. ویال های این دارو قبل از آماده سازی باید در دمای زیر 30 درجه سانتی­گراد نگهداری شوند (برای شرایط نگهداری، بروشور کارخانه سازنده اولویت دارد.)

نکات مهم در مصرف رمدسیویر کدامند؟

ضمن اینکه قبل از مصرف Remdesivir با پزشک خود باید مشورت کنید و دستورالعمل های پزشک خود را در مورد هرگونه محدودیت در غذا، نوشیدنی یا فعالیت دنبال کنید، رعایت نکات زیر در هنگام مصرف داروی رمدسیویر مهم است:

  • رمدسیویر برای درمان کووید-۱۹ با شدت کم تا متوسط توصیه نمی شود و تنها برای بیماران مبتلا به کرونای شدید و بستری در بیمارستان تجویز می شود.
  • برای بهبود علائم کرونا ، آمپول رمدسیویر باید توسط پزشک عفونی یا متخصص داخلی تجویز شود. در غیر این صورت، از مصرف خودسرانه این دارو پرهیز کنید.
  • داروی رمدسیویر یک داروی بیمارستانی است، یعنی فقط در بیماران بستری شده استفاده می شود. اما اگر پزشک داخلی، استفاده از این دارو را برای شما مناسب دید، حتما در مراکز درمانی و تحت نظر پزشک داخلی باید آن را تزریق کنید.
  • در صورت حساسیت به رمدسیویر، داروهای دیگر یا هر یک از اجزای تزریق این دارو، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
  • به پزشک و داروساز خود بگویید که سایر داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و محصولات گیاهی که مصرف می کنید یا قصد دارید از آنها استفاده کنید چیست.
  • حتماً یکی از موارد زیر را ذکر کنید: کلروکین یا هیدروکسی کلروکین. پزشک شما ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد. او شما را از نظر عوارض جانبی تحت نظر دقیق قرار می دهد.
  • در صورت ابتلاء به بیماری کبد یا کلیه به پزشک خود اطلاع دهید.
  • در صورت بارداری، قصد بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
  • در صورت بروز هرگونه مشکل یا عوارض جانبی پس از مصرف، سریعاً به بیمارستان نزدیک خود بروید. برای درمان بهتر با پزشک خود مشورت کنید.
  • در سفر، همیشه داروهای خود را در کیف خود داشته باشید تا از هرگونه شرایط اضطراری جلوگیری کنید.
  • هر زمان که Remdesivir مصرف می کنید، نکات نسخه خود را رعایت کرده و از توصیه پزشک خود پیروی کنید.
  • تزریق سریع دارو با افزایش ریسک واکنشهای حساسیتی همراه است. تزریق دارو در زمان طولانی تر (ماکزیمم 120 دقیقه) ریسک واکنش های حساسیتی حین تزریق را کاهش میدهد.
  • باید به بیمار توصیه شود که در صورت تجربه هرگونه تغییر در ضربان قلب، تب، تنگینفس، ویزینگ، تورم لبها، صورت یا گلو، ایجاد راش، تهوع، تعریق یا لرز به پزشک خود اطلاع دهد و به محض وقوع واکنش های حساسیتی لازم است تزریق دارو قطع شود.
  • با توجه به اینکه داروی رمدسیویر میتواند باعث افزایش آمینوترانسفرازها شود به بیمار توصیه شود که به محض مشاهده هرگونه علائم و نشانه های ناشی از نارسایی کبدی به پزشک اطلاع داده شود.

آیا مصرف رمدسیویر در دوران بارداری و شیردهی مجاز است؟

در رابطه با مصرف رمدسیویر در بارداری باید گفت که اطلاعات در زمینه تجویز این دارو در دوران بارداری کافی نمی باشد. در مطالعات حیوانی اثرات سوئی بر جنین نداشته است. در خصوص مصرف رمدسیویر در شیردهی هم باید گفت اطلاعات در رابطه با تجویز این دارو در دوران شیردهی و اثرات آن بر حجم شیر و جنین، فعلاً موجود نمی باشد. در مطالعات حیوانی دارو در شیر ترشح می شود.

آیا این مطلب مفید بود؟
نظر خود را بنویسید! لطفا کلیک کنید