متن بیو اشعار حافظ | ابیات حافظ برای واتساپ و تلگرام

همه ی ما دوست داریم متن، جمله و حتی شعری کوتاه و با معنی برای بیوی خود در واتساپ، تلگرام و اینستاگرام انتخاب کنیم و در این بین اشعار حافظ همه ی ویژگی های یک بیوی خوب و عالی را دارا هستند. شما می توانید با گذاشتن تک بیت یا بیت از حافظ بیوی خود را به بهترین مفاهیم و معانی مزین کنید. نمونه ای از زیباترین متن بیو اشعار حافظ را در تانما می خوانید؛

بیو با ابیات ناب حافظ شیرازی

هر که را نیست ادب، لایق صحبت نبود!...

حافظ کجای کاری !؟
فالت غلط در آمد
گفتی غمت سر آید
این عمر بود سر آمد......

من اگر نیکم و گر بد
تو برو خود را باش
تو پس پرده چه دانی
که که خوب است و که زشت...

جملات بیو

خوش تر از نقش تو در عالم تصویر نبود...

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با یاد تو خواهد مرحمی...

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید...

بیو واتساپ

مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزم...

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش ......

فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم
بنده ی عشق توام و از هر دو جهان آزادم...

غبار غم برود حال خوش شود
حافظ...

اگر چه دوست به چیزی نمی خرد ما را
به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست...

مرا امید وصال تو زنده می دارد...

بیو اینستاگرام

خرابم می کند هر دم
فریبِ چشمِ جادویت....

گرچه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش
تا سحرگه ز کنار تو جوان برخیزم...

جان ها فدای مردم نیکو نهاد باد...

متن بیو واتساپ

تا که از جانب معشوق نباشد کششی
کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد...

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن بر آید...

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی...

وز پیِ دیدن او
دادنِ جان کارِ من است

صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی...

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش...

متن بیو اینستاگرام

تو همچو صبحی ومن
شمع خلوت سحرم...

دوش می گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود...

لطف خدا بیشتر از جرم ماست...

ابیات حافظ برای بیو

جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهادکش فریاد...

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم...

ای من غلام آن که دلش با زبان یکی ست...

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند...

دوش می گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود...

با غم عشق تو چه تدبیر کنم ؟
تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم...

ابیات حافظ برای بیو تلگرام

عاقبت منزل ما وادی خاموشان است...

لاف عشق و گله از یار ؟!
زهی لاف دروغ !
عشقبازان چنین
مستحق هجرانند.........

عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده
بازگردد یا برآید چیست فرمان شما...

ابیات حافظ برای بیو اینستاگرام

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد...

وز پی دیدن او دادن جان کار من است......

بهای وصل تو
گر جان بُود
خریدارم ......

چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی...

از همچون تو دلداری دل برنکشم، آری...

ترسم که اشک
در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مُهر
به عالم سمر شود...

متن بیوی حافظ شیرازی

سر گیسوی تو
در هیچ سری نیست که نیست...

در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه ی غزل است...

هر چند که پیر و خسته دل و ناتوان شدم
هر گه که یاد روی تو کردم جوان شدم...

متن بیو شعر حافظ

یاد باد آنکه نَهانت
نظری با ما بود
رقم مهر تو بر
چهرۀ ما پیدا بود......

توبه کردم که نبوسم لب و ساقی و کنون
می گزم لب که چرا گوش به نادان کردم...

شهرِ یاران بود و خاکِ مهربانان این دیار
مهربانی کِی سرآمد شهریاران را چه شد ؟...

فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم
بنده ی عشق توام و از هر دو جهان آزادم...

چِل سال رنج و غُصه کشیدیم و عاقبت
تَدبیر ما به دست شَراب دو ساله بود...

اگر چه دوست به چیزی نمی خرد ما را
به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست...

متن بیو شعر حافظ برای واتساپ

وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن......

گرچه پیرم تو شبی تنگ در آغوشم کش
تا سحرگه ز کنار تو جوان برخیزم...

حافظ کجای کاری !؟
فالت غلط در آمد
گفتی غمت سر آید
این عمر بود سر آمد......

متن بیو شعر حافظ برای تلگرام

گفت：
مگر ز لعل من
بوسه نداری آرزو؟
مردم از این هوس ولی
قدرت و اختیار کو......

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با یاد تو خواهد مرحمی...

صد بار بگفتی که دهم زان دهنت کام
ترسم ندهی کامم و جانم بستانی...

چشم مست یار ِ من ؛
میخانه می ریزد بهم...

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش ......

دوش می گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود...

بیو واتساپ

-فدای پیرهن چاک ماه رویان باد!
هزار جامه تقوا و ؛
خرقه پرهیز . . ....

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم...

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

بیو تلگرام

من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم
که عنان دل شیدا به کف شیرین داد

با مدعی مگوئید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خودپرستی

اشک در چشمان من طوفان غم دارد به دل
خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز دل

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم
شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

شراب تلخ می خواهم که مردافکن بود زورش
که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

متن بیو واتساپ

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

آفرین بر دل نرم تو، که از بهر ثواب
کشته غمزه خود را به نماز آمده ای!

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش
زده ام فالی و فریادرسی می آید

متن بیو تلگرام

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد

ای صبا گر بگذری بر کوی مهرافشان دوست
یار ما را گو سلامی، دل همیشه یاد اوست

حافظ صبور باش که در راه عاشقی
هر کس که جان نداد به جانان نمی رسد

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

عاشقی مقدور هر عیاش نیست
غم کشیدن صنعت نقاش نیست

حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد

متن بیو اشعار حافظ

عشق دردانه ست و من غواص و دریا میکده
سر فرو بردم در آنجا تا کجا سر بر کنم

گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست

بیو اشعار حافظ

كه گُناهِ دگَران
بَر تو نَخواهند نِوشت
من اَگر نیكَم و گَر بَد
تو برو خود را باش...!

اوقاتِ خوش آن بود
که با دوست به سر رفت
باقی همه،بی حاصلی و
بی خبری بود..!

گل بی رخ یار، خوش نباشد؛ بی باده بهار، خوش نباشد…!

«مطمئن باش که مهرت نرود از دل من!
مگر آن روز که در خاک شود منزل من!»

دور گردان گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور

‏تو نباشی ، دلِ ما را
‏ثَمری نیست که نیست...

متن بیو اشعار حافظ برای تلگرام

سخن این است که ما بی تو نخواهیم حیات

مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید

اشک در چشمان من طوفان غم دارد به دل
خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز دل

متن بیو اشعار حافظ برای اینستاگرام

هر دوست که دم زد ز وفا

دشمن شد

ما زِ یاران چَشم یاری داشتیم/خود غَلَط بود آنچه می پِنداشتیم

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن..
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

جُز نَقشِ تُو ..... در نَظَر نیامَد مآرا .

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی، حکم آنچه تو فرمایی

چشم مست یار من
م‍یخانه می ریزد
به هم...

بیوهای حافظ

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم
که عنان دل شیدا به کف شیرین داد

با مدعی مگوئید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خودپرستی

متن بیو اشعار حافظ

اشک در چشمان من طوفان غم دارد به دل
خنده بر لب می زنم تا کس نداند راز دل

رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم
شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

شراب تلخ می خواهم که مردافکن بود زورش
که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

از جان طمع بریدن آسان بود ولیکن
از دوستان جانی مشکل توان بریدن

آفرین بر دل نرم تو، که از بهر ثواب
کشته غمزه خود را به نماز آمده ای!

متن بیو اشعار حافظ برای تلگرام

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش
زده ام فالی و فریادرسی می آید

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد

ای صبا گر بگذری بر کوی مهرافشان دوست
یار ما را گو سلامی، دل همیشه یاد اوست

متن بیو اشعار حافظ برای اینستاگرام

حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است
کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد

عشق دردانه ست و من غواص و دریا میکده
سر فرو بردم در آنجا تا کجا سر بر کنم

گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس

طوطی طبعم ز عشق شکر و بادام دوست

بیو تلگرام

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم

تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود

مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

دلم را مشکن و در پا مینداز
که دارد در سر زلف تو مسکن

بیو اینستاگرام

فلک چو دید سرم را اسیر چنبر عشق

ببست گردن صبرم به ریسمان فراق

باز آی و دل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

در آرزوی بوس و کنارت مردم
وز حسرت لعل آبدارت مردم

قصه نکنم دراز کوتاه کنم
بازآ بازآ کز انتظارت مردم

ماه اگر بی تو برآید به دو نیمش بزنند
دولت احمدی و معجزه سبحانی

جلوه بخت تو دل می برد از شاه و گدا
چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی

جز نقش تو در نظر نیامد ما را

جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

بیو حافظ شیرازی

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت

حقا که به چشم در نیامد ما را

دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

ساکنان حرم ستر و عفاف ملکوت

با من راه نشین باده مستانه زدند

ابیات حافظ برای بیو

آسمان بار امانت نتوانست کشید

قرعه کار به نام من دیوانه زدند

من حاصل عمر خود ندارم جز غم
در عشق ز نیک و بد ندارم جز غم

یک همدم باوفا ندیدم جز درد
یک مونس نامزد ندارم جز غم

محترم دار دلم کاین مگس قند پرست
تا هوا خواه تو شد فر همایی دارد

هوا خواه توام جانا و می دانم که می دانی
که هم نادیده می دانی و هم ننوشته می خوانی

ما را که درد عشق و بلای خمار کشت
یا وصل دوست یا می صافی دوا کند

ابیات حافظ برای بیو تلگرام

جان رفت در سر می و حافظ به عشق سوخت
عیسی دمی کجاست که احیای ما کند

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش

دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود
نازپرورد وصال است مجو آزارش

لبیات حافظ برای بیو اینستاگرام

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم

خیال روی تو در هر طریق همره ماست
نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است
همیشه در نظر خاطر مرفه ماست

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

بیو اشعار حافظ

مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسنی دگر باد

فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

متن بیو اشعار حافظ

یاد باد آن صحبت شب ها که با نوشین لبان

بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود

ز آنجا که لطف شامل و خلق کریم توست
جرم نکرده عفو کن و ماجرا مپرس

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود