آیا نوزاد من اوتیستیک است ؟ 9 نشانه اوتیسم در نوزادان

اوتیسم یک نوع بیماری اختلال است که از ابتدای زندگی نوزادان به اشکال مختلف در رفتار، گفتار و نوع ارتباط ارتباط نوزاد بروز پیدا می کند. تانما در این مطلب علائم مهم برای شناسایی بیماری اوتیسم در نوزادان در دو سال اول زندگی و نحوه رفتار با نوزاد اوتیستیک را بیان می کند؛

اوتیسم یا درخودماندگی چیست؟

اوتیسم یک مشکل پیچیده عصبی و رفتاری است که شامل ناتوانی در ارتباطات اجتماعی و مهارت های ارتباطی و زبانی که با رفتارهای انعطاف ناپذیر و تکراری توأم می شود. به دلیل دامنه علائم این بیماری، اکنون آن را به عنوان اختلال طیفی اوتیسم (ASD) می شناسیم.

همچنین اوتیسم طیف گسترده ای از علائم، مهارت ها و ناتوانی ها را در بر می گیرد. محدوده و طیف علائم این بیماری از لحاظ شدت به حدی ست که می تواند یک زندگی عادی و نرمال را به یک معلولیت ویرانگر تبدیل کند که نیاز به مراقبت های سازمانی داشته باشد.

نشانه های اوتیسم در نوزادان

نشانه اول

نوزادان به شادی معروف هستند و معمولاً اولین لبخند آن ها در زمان سه ماهگی رخ می دهد و در هفت ماهگی در برابر صدای شادی، شنیدن اسم خودشان، دیدن اسباب بازی و پدر ومادر واطرافیان لبخند می زنند و ابرازشادی می کنند. اگر نوزاد شما چهره بی تفاوتی دارد و نسبت به صدای شما واکنشی نشان نمی دهد احتمال اوتیسم وجود دارد.

نشانه دوم

نوزاد از سه ماهگی به حرکت افراد و اشیا در اطراف خود واکنش نشان می دهد و آن ها را تعقیب می کند. اگر نوزاد با حرکت چشمان خود شما را تعقیب نمی کند و نسبت به سروصدا، دگرگونی نور و اشیایی که درمقابل چهره اش قرار می گیرند بی تفاوت است با پزشک مشاوره انجام دهید.

نشانه سوم

در9 ماهگی نوزاد با ادای کلماتی سعی می کند با والدین و اطرافیان خود ارتباط برقرار کند و زبان مادری خود را می آموزد، چنانچه نوزاد شما همچنان ساکت است و تمایلی به سخن گفتن ندارد و زمانی که با او گفت وگو می کنید تنها به شما نگاه می کند زنگ خطر ابتلا به اوتیسم وجود دارد.

نشانه چهارم

نوزادان ازهفت ماهگی به بازی کردن علاقه مند می شوند و تمایل به بازی با اسباب بازی ها و حتی سایر کودکان دارند، اما کودک مبتلا به اوتیسم تمایلی به بازی با اسباب بازی ندارد و با کودکان ارتباط برقرار نمی کند. او در چیدمان اسباب بازی ها روش خاص و عجیبی دارد و معمولاً دوست دارد به تنهایی بازی کند.

نشانه پنجم

مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم معمولاً دارای یک سری حرکت های تکراری مانند چرخاندن دست ها، چرخیدن به دور خود و به طور کلی حرکت های غیر طبیعی هستند، درصورتی که فرزند خردسال شما دارای تیک های حرکتی غیر طبیعی است احتمال ابتلا به اوتیسم وجود دارد.

نشانه ششم

کودک مبتلا به اوتیسم بسیار حساس و تحریک پذیر است و اگر فردی به طور ناگهانی دست او را بگیرد یا حتی او را لمس کند به شدت واکنش هایی مانند فریاد کشیدن، ترس شدید و فرار را از خود نشان می دهد. داگر فرزند نوپای شما تمایلی به بازی با شما یا هم سالان خود ندارد و گوشه گیراست برای بررسی های دقیق تر به پزشک مراجعه کنید.

نشانه هفتم

کودک اوتیسمی مانند سایر کودکان واکنش های احساسی نشان نمی دهد، به ویژه در زمان ناراحتی آرام کردن او بسیار دشوار است و امکان دارد برای ساعت ها به گریه، گفتن کلمه هایی نامفهوم زیر لب، فریاد کشیدن و حتی رفتار های خود آزاری ادامه دهد.

نشانه هشتم

برخی ازکودکان اوتیسمی استعداد ویژه ای در کار با رایانه، انجام بازی های رایانه ای و حتی برنامه نویسی با این وسیله دارند. مطالعه و خواندن کتاب ها، بررسی یک وسیله الکترونیکی یا چند رسانه ای برای ساعت ها باعث سرگرمی و مجذوب شدن کودک اوتیسمی می شود و والدین از این راه می توانند او را شاد و آرام نگه دارند.

نشانه نهم

کودک اوتیسمی به دلیل روحیه حساسی که دارد از صدا، محیط ها شلوغ و با نورپردازی شدید می ترسد. صدای وسایلی، چون جارو برقی می تواند سبب ترس شدید کودک و به گریه افتادن او شود، اگر کودک شما در محیط های شلوغ بی قراری و گریه می کند، ازصدای ماشین، مکالمه بلند، زنگ تلفن یا حتی صدای جاروبرقی و ماشین لباس شویی می ترسد زنگ خطر ابتلای او به اوتیسم وجود دارد.

نحوه رفتار با نوزاد اوتیستیک

1-کودکان اوتیسمی نیز از فردیتی مستقل برخوردارند

همانطور که هر یک از ما فقط یک شخص متمایز هستیم و کپی ای از ما وجود ندارد، کودکان اوتیسمی نیز از فردیت برخوردارند. این کودکان هم از مهارت های متعددی برخوردارند و انجام بعضی امور برای آنها دشوار است. فقط به این دلیل که کودکی به اوتیسم مبتلاست، به این مفهوم نیست که تمام قابلیت ها و عدم قابلیت های او مانند یک کودک اوتیسمی دیگر است. عشق و پذیرش خانواده، اقوام و دوستان بهترین راه کمک به رشد و شکوفایی استعدادهای این کودک است.

2-درک این کودکان از دنیا با ما تفاوت دارد

بعضی صداها، بوها و نورها برای این کودکان استرس زا، ترسناک و یا حتی دردناک است. لمس افراد می تواند برای این کودکان بسیار ناخوشایند باشد و به همین دلیل هم علاقه ای به در آغوش کشیده شدن ندارند. اما از طرفی کودکان اوتیسمی جزییاتی که از حواس ما جا می افتند را درک می کنند، جزییاتی که به نظر آنها جالب است. بد نیست کتاب هایی که توسط افراد مبتلا به اوتیسم نوشته شده را مطالعه کنیم تا با حسی که آنها از دنیا دارند بیشتر آشنا شویم.

3- این کودکان هم مانند سایرین به دوست نیاز دارند

البته رفتارهای اجتماعی این کودکان با سایر افراد متفاوت است. برای یک کودک اوتیسمی، ارتباط و تعامل فقط از طریق کلام صورت نمی گیرد. بعضی کودکان اوتیسمی از کلام برای ارتباط استفاده نمی کنند و در مقابل از روش های غیرکلامی بهره می برند. این روش ها می تواند شامل هدایت مخاطب به سمت شئی که می خواهند یا نگاه ممتد به آن باشد. بنابراین باید به این کودکان بنگریم و زبان آنها را بیاموزیم.

4- رفتار این کودکان همان روش ارتباطیشان است

این کودکان اگر نتوانند افکار و احساسات خود را بیان و منتقل کنند بسیار برانگیخته، ناراحت یا عصبانی می شوند. به نظر بسیاری افراد این رفتار به شیطنت و رفتار چالش برانگیز تعبیر می شود، اما در واقع روشی است که این کودکان برای برقراری ارتباط بر می گزینند. به جای تشدید این رفتارها، سعی کنید به کودک در بیان افکارش کمک کنید.

5-با این کودکان با روشی که برای آنان قابل درک است ارتباط برقرار کنید

باید به این کودکان کمی بیشتر زمان دهید. منظور خود را شفاف بیان کنید و به کودک فرصت دهید واکنش لازم را نشان دهد – این کودکان ممکن است به 5 تا 10 ثانیه زمان برای درک آنچه به آن ها می گویید نیاز داشته باشند. علایق و روش های برقراری ارتباط این کودکان را بشناسید و از علایقش برای برقراری ارتباط با او استفاده کنید.

در فکر کنترل تعامل با این کودکان نباشید. زمان و فضای کافی را برای ارایه پاسخ در اختیار کودک اوتیسمی بگذارید. اگر بتوانید از تمامی حواس خود برای شنیدن استفاده کنید، متوجه خواهید شد که این کودکان چقدر حرف برای گفتن دارند.

6-این کودکان در لحظه زندگی می کنند

شاید درک مفهوم یک ایده بزرگتر و خارج از موضوعی که در جریان است برای این کودکان دشوار باشد. بهتر است برای انتقال مفهوم از تصاویر استفاده کنید و توضیح کاملی در خصوص آنچه پیش رو است ارایه دهید.

7- این کودکان از اضطراب زیادی رنج می برند

کودکان اوتیسمی به دلیل مشکل در درک دنیا و انتقال افکار و نیازهایشان همواره دچار اضطراب و نگرانی هستند. آنچه این کودکان می بینند، می شنوند و حس می کنند می تواند دردناک باشد و بنابراین دنیا می تواند مکانی ترسناک و گیج کننده برای آنها باشد. وقتی چیزی بطور ناگهانی رخ می دهد یا تغییر می کند، دچار وحشت می شوند. سایرین ممکن است چنین رفتاری را احمقانه بنامند، اما در این شرایط کودک اوتیسمی به شدت وحشت زده است.

8-کودکان اوتیسمی به حفظ روند های معمول و روتین اهمیت می دهند

بدین ترتیب کودک اوتیسمی احساس امنیت کرده و سازگاری با محیط برای او تسهیل می شود. این به این مفهوم نیست که این کودکان از تجربیات جدید استقبال نمی کنند، اما برای پیوستن به روند حاکم بر دنیا به حمایت بیشتری نیاز دارند. کودک اوتیسمی با کمک ما می تواند با فعالیت ها و ورزش هایی آشنا شود که از انجام آنها به همراه شما لذت خواهد برد. اگر به کودک اوتیسمی برای حس آرامش بیشتر کمک کنید، سازگاری او با محیط نیز راحت تر و سریعتر خواهد بود.

9- کودکان اوتیسمی برای یادگیری نیاز به کمک ما دارند

همه کودکان اوتیسمی می توانند یاد بگیرند، فقط به زمان بیشتری برای درک موضوع و فهم ارتباط آن با خودشان نیاز دارند. همه افراد به روش های متفاوتی می آموزند. این کودکان ممکن است برای یادگیری به تحرک بیشتر و یا داده های بصری بیشتر نیاز داشته باشند، اما از یادگیری لذت می برند. با یادگیری کودکان اوتیسمی اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنند.

10-به توانایی های این کودکان بیاندیشید، نه ناتوانایی هایشان

کودکان اوتیسمی بسیار باهوش و اجتماعی هستند و ممکن است به موضوعاتی خاص علاقه بیشتری داشته باشند و جزییات بیشتری را توسط حواسشان دریافت کنند. همانطور که کودکان غیراوتیسمی علایق متفاوتی دارند. به این کودکان نیز عشق بورزید و به آنها کمک کنید تا حضور خود در دنیا را به ثبت برسانند.