پول توجیبی یکی از مورد علاقه های بچه ها است .آنها دوست دارند پول توجیبی دریافت کنند تا خودشان خریدهایشان را انجام دهند. این کار برای یادگیری و مدیریت هزینه هایشان در آینده بسیار تاثیرگذار است. اما اینکه از چه زمان باید پول توجیبی کودکان آغاز شود مسئله مهمی است.
زمان مناسب پول توجیبی کودکان
نسیم نجفی روانشناس و مشاوره خانواده اظهار کرد: الزاما خوشایند نیست که بخواهیم مستبدانه مخارج فرزندانمان را اداره کنیم.
وی با بیان اینکه اگر کودکان روز اول همه پولهایشان را صرف چیزهای به درد نخور کنند، خودشان افسوس خواهند خورد، اما این عمل سازنده است، افزود: باید بچهها را آزاد بگذاریم تا هر کاری که میخواهند با پول تو جیبیشان بکنند، از طرفی هیچچیز مانع نمیشود که والدین به آنها یاد دهند که چگونه پساندازشان را خرج کنند یا چگونه قدر چیزهایی که دارند را بدانند و چگونه جلوی خود را بگیرند و خریدی را به تعویق اندازند و میزان دخل و خرجشان را رعایت کنند.
این روانشناس با بیان اینکه هدف از دادن پول تو جیبی به فرزندان قبل از هر چیز آموزش مدیریت دخل وخرج و دانستن اهمیت و ارزش داراییها است، ادامه داد: چنانچه فرزندتان زودتر از موعد مقرر پول تو جیبیاش را خرج کند و بخواهد جلوتر آن را از شما بگیرد، (مطمئنا یک روز اینکار را انجام خواهد داد). ابتدا به او نرمش نشان دهید و کمک کنید تا متوجه اشتباهش شود، اما عادت نکنید همیشه او را از بحران مالی نجات دهید، چرا که در این صورت پول تو جیبی جنبه آموزشی خود را از دست میدهد.
نجفی عنوانکرد: کودک باید دست کم، شمردن را بلد باشد وگرنه چگونه میتواند بفهمد که مثلا اگر از ۲۰ تومان، ۱۵ تومان خرج کند، تنها برایش ۵ تومان باقی میماند.
مدیریت پول توجیبی کودکان
وی با بیان اینکه باید منتظر ماند تا فرزندتان به پختگی لازم برسد، افزود: اگر کودک شمردن بلد نباشد، دادن پول توجیبی به او هیچ فایدهای ندارد، چون قادر نیست به هنگام پول گرفتن و یا خرید کردن، جمع و تفریق کند.
این روانشناس تاکید کرد: از همان ابتدا همه چیز را مشخص کنید، شما متعهد میشوید که هر هفته و یا هرماه به کودک پول بپردازید، اما در عوض از اینکه از او بخواهید پولش را در راه درست مصرف کند نهراسید. میتوانید بپذیرید که گاه فرزندتان چیزهای به درد نخور و یا چیزهای بیخودی که همه بچهها عاشقش هستند را خریداری کند، در صورتی که او هم تلاش کند برای خرید چیزهای مفیدتر پول کنار بگذارد.
وی با بیان اینکه چنانچه فرزندتان بخواهد مدام پولش را هدر دهد و یا چیزهای خطرناکی همچون سیگار ، چاقوی جیبی و غیره بخرد، با او مخالفت کنید و پول تو جیبیاش را به تعویق اندازید، افزود: از این به بعد است که او باید بفهمد که اجازه ندارد هر کاری که دلش خواست را با پولش انجام دهد.
این روانشناس گفت: در ازای کمک کردن در کارهای خانه و یا کسب نمرات بالا در کلاس و امتحانات از پول دادن به کودک خود خودداری کنید، چراکه او باید یاد بگیرد که برای خودش کار میکند نه برای پول، همچنین پول نباید به وسیلهای برای تهدید و خط و نشان کشیدن بین شما و فرزندتان تبدیل شود و نباید از جملاتی مانند: «اگر اتاقت را مرتب نکنی، پول تو جیبیات را قطع میکنم» استفاده کرد.
نجفی گفت: به کودک خود بنا به سنش پول تولجیبی دهید و با افزایش سن، به مبلغ پرداختی بیفزایید.
راجع به پول توجیبی کودکان
پول تو جیبی بچهها، از مواردی است که اغلب در خانواده مشکلآفرین میشود. ریشه اصلی این مشکلات نگرش اشتباه ما نسبت به آن است.
به همین خاطر، از آن به عنوان وسیلهای برای فشار آوردن بر کودک و واداشتن او به اطاعت استفاده میکنیم. آنچه که باید به آن توجه کرد این است که «پول تو جیبی» یک وسیله آموزشی و تربیتی است که هدف و غایتی مشخص دارد: ما میخواهیم از طریق «حق انتخاب» و «مسئولیت»، به فرزند خود یاد بدهیم که چگونه از پولش استفاده کند و او را در اندوختن تجربه در این راه یاری کنیم.
به همین جهت نظارت و تجسس بیش از اندازه بر «پول تو جیبی» و طریقه خرج کردن آن و نیز استفاده از آن به عنوان وسیلهای برای تنظیم پاداش و تنبیه کودک، هدف اصلی این وسیله تربیتی را خنثی میکند.
یکی از نکات مهم در تربیت اقتصادی فرزندان، درست خرج کردن و فراگیری آیندهنگری اقتصادی فرزندان است. عده زیادی از کودکان و نوجوانان از میزان پولی که به عنوان پول تو جیبی از والدین خود دریافت میکنند، ناراضی هستند و معتقدند این مبلغ فقط برای مخارجشان کافی است.
در مقابل، والدین نیز معتقدند که میزان پول دریافتی فرزندانشان زیاد است. البته مبلغ و میزان پول تو جیبی بچهها ارتباط مستقیم با شناخت والدین از نیازهای فرزندانشان و شناخت مناسب فرزندان از وضع مالی والدینشان دارد.
همه چیز در مورد پول توجیبی کودکان
اینکه پول تو جیبی چهقدر باشد، خیلی مهم نیست؛ مهم این است که بچهها استفاده درست را بلد باشند. مطالعات نشان داده که پول هفتگی یا ماهیانه بستگی به سن اطفال دارد.
کودکانی که سن کمتری دارند ظرفیت و توانایی نگهداری پول خود را تا آخر ماه نداشته و تمام پول را یکجا خرج میکنند. بنابراین بهتر است کودکان ۷ تا ۹ ساله بهطور هفتگی و کودکان بالای ۱۰ سال بهطور ماهیانه پول تو جیبیشان را دریافت کنند.
اطلاعات موجود نشان میدهد خانوادههای با درآمد متوسط به مستمری هفتگی یا ماهانه کودکان خود اهمیت بیشتری میدهند.
عامل دیگر، جنسیت فرزندان است. گاهی خانوادهها به دلایل فرهنگی نیازهای فرزندان دختر را نادیده میگیرند و به فرزندان پسر پول بیشتری میدهند. تحقیقات به عمل آمده نشان میدهد که پسرها بیشتر از دخترها پول دریافت میکنند.
بهطور کلی پول دریافتی بچهها نباید آنقدر زیاد باشد که ارزش خود را از دست بدهد و نه آنقدر کم که کودک یا نوجوان برای رفع خواستههای خود به اعمال نادرست دست بزنند.
آنان پیبردند که آموزش والدین درباره پول به فرزندان، با توانایی آتی کودکان در استفاده سودمند از منابع مالی در اوایل بزرگسالی (سالهای اولیه دبیرستان) ارتباط مثبتی دارد. رفتارهای پولی این نوجوانان در آینده، آشکارا با تجربهای مرتبط بود که از والدین خود در تشویق به کسب درآمد، و گفتوگو درباره مسائل مالی خانواده و یا هزینهها به دست میآورند.
در مجموع، رابطه بین تجربههای دوران کودکی در نحوه استفاده از پول و توانایی بعدی آنان در مدیریت پول، بر اهمیت برنامهریزی والدین به عنوان تجربههایی بسیار ارزشمند برای کودکان میافزاید. آشنا کردن نوجوانان دبیرستانی با تجربه کسب درآمد و در کل با مسائل مالی خانواده، اهمیت بسیاری دارد.