یکی از چیزهایی که جوانان تازه ازدواج کرده این روزها با آن مشکل دارند قضیه بچه دار شدن است. اکثر جوانان تا چند سال زیر بار بچه دار شدن نمی روند و این کار را به تعویق می اندازند اما شاید نمی دانند دیر بچه دار شدن و ناباروری چه عواقبی دارد وگرنه هیچ گاه این کار را انجام نمی دادند.
دیر بچه دار شدن
به گفته یک متخصص زنان و نازایی، امروزه یکی از مهمترین عاملهای نازایی در زنان، دیر بچه دار شدن است که براثر ازدواج های دیر هنگام و یا جلوگیری کردن از حاملگی به وجود می آید.
دکتر فاطمه قلمرو دزفولی، فلوشیپ نازایی با اشاره به ارتباط بین دیر بچهدارشدن و نازایی، گفت: اگر در فرد بیماریهای همچون آندومتریوز و عفونتهای رحمی و لگنی وجود داشته باشد، با افزایش سن و دیر بچه دار شدن این اختلالات پیشرفتهتر میشود اما در سنین پائین تر بیماری در مرحله خفیف تر است.

وی ادامه داد: در صورتی که بیماری در مراحل اولیه باشد درمان آنها آسان بوده اما در مرحله عود بیماری درمان سخت تر و دربسیاری از مواقع غیر قابل درمان است.
این فلوشیپ نازایی افزود : با بالا رفتن سن بیمار، بیماری پیشرفت کرده و در نتیجه آناتومی تخمدان و شکل طبیعی و نیز کارایی آن تغییر میکند و در این صورت فرد به خودی خود حامله نمیشود و باید از روش های کمک باروری استفاده نماید.
وی با بیان اینکه زمان طلایی برای بچه دار شدن ۱۸ تا ۲۵ سالگی است، افزود: بعد از سن ۳۰ سالگی به دلیل افزایش اختلالاتی همچون فشار خون حاملگی، سقط، ناهنجاریهای کروموزومی شانس حاملگی کمتر است. دکتر دزفولی در پایان اضافه کرد : بارداری از بسیاری از بیماریها از جمله سرطان تخمدان و آندومتریوز پیشگیری می کند.
دیر بچه دار شدن چه عواقبی دارد؟
بسیاری از بچهها ترجیح میدهند با افرادی که تفاوت سنی کمتری دارند در ارتباط باشند. بنابر این دوست دارند والدین جوانی هم داشته باشند. به همین دلیل باید برای بچهدار شدن همه جوانب را بسنجیم و فقط به خودمان و علایقمان فکر نکنیم. چون در برابر موجودی که به دنیا میآوریم از همه لحاظ مسئول هستیم و باید پاسخگو باشیم.
سرویس سبک زندگی فردا: احتمالا شما هم این ضربالمثل را شنیدهاید که «بچه سر پیری زنگوله پای تابوت است» و اغلب آن را خطاب به زوجهایی میگویند که آرام آرام سنشان بالا میرود و همچنان از فرزندآوری امتناع میکنند.

بچهدار شدن یکی از مهمترین و شیرین ترین اتفاقاتی است که میتوان در زندگی تجربه کرد. لذا اینکه چه زمان آمادگی تجربه کردن آن را داشته باشیم، چه سنی برای بچهدار شدن مناسب است و اصولا برای بچهدار شدن باید چه آگاهیهایی داشته باشیم، اهمیت بالایی دارد. در واقع عوامل متعددی در تربیت فرزندان از تولد تا بزرگسالی نقش دارند و تواناییها، سن و شرایط والدین از موضوعات بسیار مهم در این خصوص به شمار میروند، اما بچهدار شدن در چه سنی مناسبتر است، قبل و بعد از تولد نخستین فرزند به چه نکاتی باید توجه داشته باشیم و …
والدین جوان، والدین با انرژی
بچهدار شدن در هر سنوسالی مزایا و معایب خاص خودش را دارد. فارغ از نکاتی که در این زمینه مطرح میشود، نمیتوانیم از تفاوتهای فردی و شخصی زوجین هم غافل شویم. داشتن بلوغ اجتماعی یکی از مهمترین شرایط برای بچهدار شدن است. اینکه دو طرف به درجهای از رشد و بلوغ اجتماعی رسیده باشند که بتوانند فرزند یا فرزندانشان را تربیت یا به هر نحوی راهنمایی کنند.
مطالعات و تحقیقات مختلف نشان میدهد فرزندآوری در هر سنی تأثیرات مهم روانی و جسمانی بر والدین و فرزندان خواهد داشت. طبیعی است والدین جوان انرژی و حوصله بیشتری در برخورد با فعالیتهای فرزندان خود دارند از طرف دیگر والدین مُسنتر هم با وجود داشتن تجربه و آگاهی بیشتر ممکن است با مشکلات زیادی برای برقراری ارتباط مواجه شوند.
سن بالا، باروری سختتر، خطر بیشتر
شما هر سنی داشته باشید باید بتوانید با شناخت درست و دقیق وضعیت خود، با توجه به شرایط موجود مراقب سلامت خود و فرزندتان باشید. اگر تصمیم دارید به هر دلیلی در سنین بالاتر بچهدار شویدو یا دیر بچه دار شوید، باید دانش و تجربه خود را بهعنوان اهرمی مهم در تربیت و رشد فرزندتان درنظر بگیرید ضمن اینکه حتما آزمایشات مربوط به شرایط جسمانی را انجام دهید و اگر میخواهید در سنین پایینتر صاحب فرزند شوید هم باید نهایت استفاده را از شادابی و جوانی خود ببرید.
مشکلات دیر بچه دار شدن
فراموش نکنید اختلاف سنی کم یا زیاد والدین با فرزندانشان میتواند تاثیر مهمی درروابطشان با همسر و همچنین فرزندشان داشته باشد. البته نمیتوان گفت در این خصوص فرمولهای علمی مشخصی ثبت شده. اما قطعا سن مناسب (نه خیلی جوان و نه بیش از حد مسن) تاثیر مهمی بر تربیت فرزندان دارد. مثلا مادری که در ۱۶ سالگی زایمان میکند هنوز به رشد و تکامل فکری، اجتماعی و اقتصادی نرسیده و میتوان گفت آمادگی لازم را برای بچهدار شدن ندارد.
خیلی از افراد فکر میکنند اگر اختلاف سنی کمتری با فرزندشان داشته باشند، راحتتر میتوانند با او ارتباط برقرار کنند. اما مهمترین چیز داشتن آمادگی پذیرش مسئولیت فرزندآوری است. سن مشخصی از نظر علمی برای بچهدار شدن وجود ندارد، اما بهتراست قبل از ۳۵ سال باشد. چون هرچه سن بالاتر میرود، بدن از نظر فیزیکی افت میکند، باروری سختتر میشود و احتمال خطر بیشتری برای مادر و فرزند وجود خواهد داشت.
