آیا ازدواج دیر هنگام بر میزان شادی افراد اثر دارد و این مسئله که گفته می شود که کسانی که ازدواج دیر هنگام دارند شادترند درست است در تانما از ازدواج دیر هنگام و رابطه اش با شادی بخوانید
همهی آدمها در جستجوی عشق هستند. متاسفانه بسیاری از رابطههای ازدواج پایان خوشی ندارند و علتش هم این است که فشار کلیشهها و قضاوتهای سفت و سخت اجتماعی بیشتر از نیروی خواستههای واقعی است و افراد شتاب زده ازدواج میکنند نه برای اینکه خانوادهای تشکیل دهند بلکه به دلیل احساسات گذرا و ترس از تنها بودن تن به ازدواج میدهند. در این مطلب کمکتان میکنیم تا خودتان بسنجید که آیا آمادهی برقراری یک رابطهی محکم هستید یا نه.
عشق تمرین میخواهد
صبور بودن نسبت به عادتها و ویژگیهای همسر ، حواس جمع و مراقب بودن و ... همهی اینها ممکن است خسته کننده به نظر برسند و البته انرژی و تلاش زیادی نیز میطلبند، اما اینها اساس یک رابطهی مناسب و معقول هستند. اگر میخواهید عشقتان را تقویت کنید، باید به سختی کار کنید. اگر رنجشها و ناراحتی ها ادامه پیدا کنند، روزی رابطهتان نابود خواهد شد.
عشق پیش از هر چیزی یعنی گذشت
یک آدم خودخواه به دنبال انگیزه دادن به همسرش نیست و تلاش نمیکند خلاءهای بینشان را پُر کند. اما در یک رابطهی واقعا عاشقانه همه چیز کاملا برعکس است: دو طرف سعی میکنند تمام چیزها را با هم شریک شوند. آدمهای نابالغ در ازدواج فقط سعی میکنند مورد عشق و علاقه و گذشت قرار بگیرند و خودشان تلاشی برای عشق ورزیدن نمیکنند. مورگان پک روانپزشک و نویسندهی آمریکایی در کتابش به نام «جادهی کم گذر»، چنین اعتیاد دردناکی را «نوعی ضد عشق» مینامد. اگر همسری که همیشه هر چیزی را که خواسته به دست آورده، روزی که شما دچار مشکلی شدید ترکتان کرد اصلا تعجب نکنید.
عشق یعنی پذیرفتن مسئولیت
مسئولیت پذیری، خصوصیتی است که یک بزرگسال را از کودک متمایز میکند. و میتوانید همین معیار را به ازدواج و رابطه نیز ربط دهید. این خیلی خوب است که کسی را داشته باشید که بتوانید به او تکیه کنید، اینطور نیست؟ و آیا حاضرید آن نفر شما باشید؟ بله، ازدواج تعهدات جدی به دنبال دارد و همان چیزی است که رابطهتان را تقویت میکند. اگر کسی بگوید: ازدواج تغییری در مسئولیتهایم ایجاد نمیکند، علامت این است که او هنوز آمادگی یه رابطهی بلند مدت را ندارد.
عشق یعنی احترام به فردیت یکدیگر
یک فرد بالغ، هدفهایش را مشخص کرده و ساختار شخصیتی خود را پیدا کرده است و به همین علت آماده است تا به علاقه مندیها و شخصیت فرد مقابل احترام بگذارد. چنین رابطهای رها از هر گونه فشار و تنشی است: دو طرف به همدیگر آزادی میدهند و همیشه سعی میکنند به یک توافق و سازش برسند. آنهایی که تنها سرگرم علاقه مندیهای خودشان هستند، آمادگی گوش دادن به یک نفر دیگر و درک و پذیرفتن او را ندارند.