بیماری گال در بارداری چیست و چه علائم و نشانه هایی دارد ؟

بیماری گال یک بیماری پوستی خارش دار است که می تواند در همه ی افراد بروز پیدا کند و موارد زیادی از این بیماری در تمام نفاط جهان دیده شده است. یکی از این گروه های در معرض خطر زنان باردار هستند که در صورت تشخیص دکتر، باید سریعا تحت نظر قرار گیرند. تانما در این مطلب نکاتی را در مورد بیماری گال در بارداری و روش های درمان و کنترل بیماری گال در بارداری بیان می کند؛

بیماری گال چیست؟

گال یا جرب یک بیماری پوستی خارشی مسری است که از هجوم انگل گال بر بدن ایجاد می شود. این بیماری شایع ترین بیماری پوستی خارش دار در جهان است وبه نام های گال یا جرب و یا Scabies هم شناخته میشود.در واقع نام این بیماری از واژه لاتینی به معنای "خاراندن" نشأت گرفته است.

منشاء بیماری گال

علت بروز گال یا جرب ابتلای فرد به نوعی انگل است. برای ابتلا کافی است انگل ماده روی پوست فرد انتقال یافته و پس از ورود به پوست با حفر تونل، شروع به تخم ریزی در زیر پوست فرد مبتلا کند. بعد از مدتی تخم ها باز شده و لارو این انگل به سطح پوست می آیند تا دوره بلوغ در آن جا زندگی کرده و پس از پخش شدن در تمام قسمت های بدن بیمار به افراد دیگر انتقال یابند.

علت اصلی خارش های پوستی به خاطر واکنش حساسیتی بدن نسبت به گزش، تخم ها و فضولات انگل گال است. برای ابتلا به این بیماری پوستی کافی است با فرد آلوده تماس بسیار نزدیک داشته یا از وسایل شخصی مثل تخت و لباس فرد مبتلا استفاده کنید. گونه های مختلف انگل ممکن است انسان ها یا حیوانات را درگیر کنند.

هر گونه از انگل، میزبان به خصوصی را به عنوان طعمه انتخاب می کند. در نتیجه احتمال انتقال انگل از حیوانات به انسان موقتی بوده و انگل حیوانات نمی تواند همانند گال همه قسمت های بدن فرد را درگیر کند.

شیوع بیماری گال

آلوده شدن توسط انگل گال یک بیماری رایج پوستی است که در سراسر دنیا اتفاق میفتد. این بیماری پوستی می تواند هر فردی در هر سنی یا نژادی را مبتلا کند. به طور میانگین می توان گفت سالیانه حدود 300 میلیون نفر دچار این بیماری انگلی می شوند. طبق گزارشات قدمت وجود این نوع انگل انسانی به بیش از 2500 سال برگشته و تا کنون افراد بسیار زیادی به این بیماری مبتلا شده اند. متأسفانه انتقال این بیماری بیشتر در بیمارستان ها، مؤسسات و مرکزهای مراقبتی اتفاق افتاده و طبق آمارهای کشور آمریکا بیشتر مبتلایان به این بیماری افراد بی خانمان هستند.

علائم بیماری گال

• خارش که غالباً در ساعات انتهایی شب شدید تر می شود.
• مسیر حرکت گال به صورت برآمدگی یا تاول های کوچک نمایان می شود.

گال می تواند همه قسمت های پوست فرد را درگیر کند ولی در موارد زیر بیشتر دیده می شود:

• کف پا
• اطراف کمر
• اطراف سینه
• زیر بغل فرد
• قسمت داخلی آرنج ها
• بین انگشت دست یا پا
• قسمت داخلی مچ دست
• اطراف ناحیه تناسلی مردان
• بر روی باسن
• بر روی زانوها

اما بیماری گال در نوزادان بیشتر قسمت های زیر را درگیر خواهد کرد:

• کف سر
• کف دست ها
• کف پاها

عوارض بیماری گال

زرد زخم

خارش شدید پوستی ناشی از بیماری گال ممکن است باعث آسیب پوستی و بروز عفونت های باکتریایی مثل زرد زخم شود. زرد زخم نوعی عفونت سطحی پوست است که در بیشتر موارد توسط باکتری استافیلوکوکی یا باکتری استرپتوکوکی به وجود می آید.

گال کروت

نوع شدیدتری از بیماری گال وجود دارد که به آن گال کروت (crusted) گفته می شود. گال کروت که به آن گال نوروژی نیز گفته می شود باعث پوسته پوسته شدن بدن فرد شده و ممکن است بیشتر قسمت های بدن فرد را درگیر کند. این نوع از گال به شدت مسری بوده و درمان آن نیز سخت تر از گال معمولی است.

معمولاً فرد مبتلا به بیماری گال ساده، حدود 10 تا 15 گال روی سطح بدن وی زندگی می کنند. در حالی که فرد مبتلا به گال کروت یا نوروژی ممکن است در لحظه حدود میلیون ها گال روی بدنش وجود داشته باشند. این بیماری بیشتر افراد زیر را درگیر خواهد کرد:

• افرادی که دچار بیماری هایی مثل ضعف سیستم ایمنی هستند. به عنوان مثال افراد مبتلا به HIV (ایدز) یا لوسمی مزمن (سرطان خون مزمن)
• افراد به شدت بیمار مثل افراد بستری در بیمارستان و تحت مراقبت
• سالمندان نیازمند به نگهداری و مراقبت

تشخیص بیماری گال

برای تشخیص این بیماری، پزشکان با آزمایش هایی به وجود انگل روی پوست پی می برند. با پوشاندن پوست با لایه ای از روغن ها معدنی و برداشتن لایه ای نازک از روی پوست، امکان معاینه ی پوست ازنظر وجود انگل ها، تخم انگل ها و سایر ذرات ریز بیماری زا وجود خواهد داشت.

این فرایند معاینه دشوار است و کشف تونل هایی که انگل ها روی پوست ایجاد می کنند و تمییز دادن آنها از خراشیدگی ها کمی سخت است. بنابراین، گاهی اوقات، معاینه تعداد ۱۵ تونل یا حتی بیشتر فقط منجر به کشف یکی دو انگل یا تخم انگل می شود.

اغلب برای تشخیص گال نیازی به آزمایش برداشتن لایه ای از پوست، مشابه آنچه گفته شد، نیست. این موضوع برای زمانی صادق است که نشانه های جسمانی گال به وضوح دیده بشود. در مواردی هم که تشخیص سخت و دشوار است، از آزمایش هایی نظیر واکنش زنجیرهٔ پلیمراز (PCR) استفاده می شود. استفاده از این آزمایش چندان رایج نیست. این تکنیک ابزاری آسان برای تکثیر یک قطعه خاص از DNA است و برای اهدافی همچون تشخیص و نظارت بر بیماری ها و مطالعه ی عملکرد بخشی خاص از DNA استفاده می شود.

روش دیگر شناسایی و تشخیص بیماری گال هم نمونه برداری از پوست است. این کار زمانی انجام می گیرد که پزشک به سایر مشکلات پوستی مشکوک باشد. همچنین متخصصان مختلفی می توانند بیماری گال را درمان کنند. پزشکان عمومی، متخصصان داخلی و اطفال و پزشک خانواده می توانند به درمان گال کمک کنند. خیلی از افراد مبتلا هم برای درمان به متخصص پوست و متخصص پوست کودکان مراجعه می کنند. درصورتی که نیاز به درمان فوری باشد، گاهی اوقات پزشکان مرکز فوریت های پزشکی اقدام به درمان اولیه ی بیماری می کنند.

پیشگیری از بیماری گال

متأسفانه واکسنی برای پیشگیری ابتلای بیماری گال وجود ندارد؛ بنابراین بهترین راه برای پیشگیری، اجتناب از تماس با افراد مبتلا است. اگر مشکوک به تماس با چنین فردی شده اید، باید لباس، حوله یا مواردی که ممکن است فرد آلوده به آن دست زده باشد را بلافاصله در آب بسیار گرم و صابون شستشو دهید. فرش ها و کفپوش منازل نیز بهتر است با بخار شستشو شود.

درمان بیماری گال

درمان گال شامل استفاده از داروهایی به منظور از بین برن انگل گال می شود. بدین منظور کرم ها و لوسیون های مختلفی وجود دارند که توسط پزشک تجویز می شوند. معمولا تجویز پزشک این است که شما داروی مورد نظر را به کل بدن خود (از گردن به پایین) بمالید و بگذارید حداقل برای 8 ساعت روی پوست شما بماند. در صورتی که مجددا نشانه هایی از کانال های پوستی یا ضایعات پوستی بروز کند، نیاز به انجام درمان ثانویه می باشد.

از آنجایی که گال به راحتی سرایت می کند، پزشک معمولا توصیه می کند که تمامی اعضای خانواده، یا دیگرافرادی که در تماس نزدیک با بیمار هستند، تحت درمان قرار بگیرند، حتی در صورتی که ظاهرا هیچ علائم یا نشانه ای از ابتلا به بیماری ندارند.

درمان دارویی

کرم پرمترین 5 درصد (Elimite)

کرم پرمترین که به صورت خارجی استعمال می شود، دارای ترکیبات شیمیایی است که موجب از بین رفتن انگل های گال و تخم های آن ها می شود. این دارو عموما برای افراد بزرگسال، زنان باردار و کودکان بالای دو ماه ایمن است. مصرف این دارو برای مادرانی که به کودک خود شیر می دهند، توصیه نمی شود.

لوسیون لیندان

این دارو تنها برای کسانی تجویز می شود که درمان های دیگر را نمی توانند انجام بدهند و یا روش های درمانی دیگر برای آن ها موثر نبوده است. این دارو برای کودکان زیر دو سال، زنان باردار، زنان شیرده، افراد مسن و افرادی که وزن ان ها کمتر از 50 کیلوگرم است، مناسب نیست.

کروتامیتون (Eurax)

این دارو به صورت کرم و لوسیون در دسترس است. این دارو باید برای دو روز، هر روز یکبار، استفاده شود. این دارو برای کودکان و زنان باردار یا زنانی که به کودک خود شیر می دهند، توصیه نمی شود. در گذشته مواردی از عدم موفقیت درمان با کروتامیتون گزارش شده است.

ایور مکتین یا (Ivermectin (Stromectol

این دارو به صورت قرص خوراکی است و برای افرادی تجویز می شود که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، مبتلا به گال دلمه بسته شده هستند یا افرادی که به دیگر روش های درمانی با کرم و لوسیون پاسخگو نبوده اند. ایورمکتین برای زنان باردار، زنانی که به کودک خود شیر می دهند و برای کودکانی با وزن کمتر از 15 کیلوگرم تجویز نمی شود.

هرچند این داروها به طور کامل انگل گال را از بین میبرند، اما خارش پوستی تا چند هفته ادامه خواهد داشت. ممکن است پزشک برای افرادی که به داروهای گفته شده پاسخ نمی دهند یا نمی توانند آن ها را مصرف کنند، داروهای موضعی دیگری مانند سولفور مرکب در وازلین را تجویز کنند.

درمان های خانگی

• بعد از مصرف دارو برای از بین بردن گال، خارش پوستی همچنان ادامه خواهد داشت. شما می تواند برای کاهش خارش پوستی، اقدامات زیر را انجام دهید:
• پوست خود را سرد کنید و آن را در آب سرد فرو ببرید؛ می توانید روی پوست خود آب سرد بریزید یا روی آن یک پارچه ی خیس و سرد بگذارید تا از میزان خارش پوست کم شود.
• لوسیون ضدالتهاب و خارش مصرف کنید؛ کرم کالامین که بدون نسخه ی پزشک نیز قابل تهیه است، می تواند به نحو موثری، خارش و التهاب های خفیف پوستی را برطرف کند.
• داروی آنتی هیستامین مصرف کنید؛ در صورتی که پزشکتان توصیه کند، می توانید از داروهای آنتی هیستامین که بدون نسخه نیز فابل تهیه هستند استفاده کنید تا علائم ناشی از واکنش آلرژیک به گال را بهبود دهید.

تأثیر بیماری گال بر جنین

این بیماری مشکلی برای جنین ایجاد نمی کند اما ممکن است ژن این بیماری ها از مادر به کودک منتقل شود و کودک هم مستعد این بیماری ها شود.

کنترل بیماری گال در بارداری

1-تمامی لباس ها و ملحفه ها را بشویید.

بهتر است از 3 روز مانده به شروع درمان گال، لباس، حوله و ملحفه ها را با آب داغ و صابون شسته و در دمای بالا خشک کنید. اگر نمی توانید همه لباس های تان را بشویید بهتر است آن ها را به خشکشویی بدهید.

2-انگل ها را گرسنه نگه دارید.

همه اجسام و وسایلی که از آن ها استفاده می کرده اید ولی نمی توانید بشویید را داخل پلاستیک قرار داده و در آن را محکم ببندید. سپس پلاستیک ها را به محلی دور از دسترس مثل گاراژ یا انباری برده و هفته ها در آن جا قرار دهید. انگل ها بعد از چند روز گرسنگی خود به خود از بین خواهند رفت.

3-نظافت منزل

بهتر است منزل خود را جارو کشیده و کیسه جاروبرقی را به دور بیاندارید.

4-حیوانات و بیماری گال

سگ ها، گربه ها و انسان ها می توانند هر کدام به وسیله گونه های خاصی از انگل گال در گیر شوند.هر گونه از انگل نوعی خاصی از میزبان را ترجیح می دهد و به مدت زیاد در خارج از میزبان خاص خود زنده نمی ماند. بنابر این انسانها یک واکنش موقتی پوستی در نتیجه تماس با انگل گال سگ ها و گربه ها دارند و به انگل این حیوانات مبتلا نمی شوند.

درمان بیماری گال در بارداری

ایمن ترین درمان پمادگوگرد ۱۰ % در وازلین است که سه شب متوالی از گردن تا نوک انگشتان پا به بدن مالیده و پس از ۲۴ ساعت شسته شود (ضروری است در شروع استفاده ۲۴ ساعت بعدی از پماد گوگرد افراد دوش بگیرند سپس مالیدن پماد به بدن را تکرار نمایند) درمان خوراکی که بیشتر برای گال نروژی استفاده می شود شامل قرصهای ایورمکتین Ivermectin با دوز ۳ میلی گرم دو عدد به فاصله ۱ هفته ویا ۶ میلی گرم تک دوز میباشد.

خارش را ممکن است تا حدی با یک آنتی هیستامین خوراکی مانند هیدروکسی هیدروکلراید ،دیفن هیدرامین هیدروکلراید و یا قرص سیپروهپتادین هیدروکلراید کاهش داد. در موارد نادر، ممکن است پردنیزون برای درمان خارش شدید استفاده می شود. شخصی که گال دارد و هر کسی که در تماس نزدیک با او می باشد باید همزمان درمان شوند.

پس از درمان، خارش معمولا ۲ تا ۴ هفته دیگر طول می کشد. اگر علائم هنوز هم پس از ۴ هفته وجود دارند ممکن است به درمان مجدد دیگری نیاز باشد. شستشوی پوست با پودر لباسشوئی یا صابون محرک و استعمال خودسرانه پمادهای کورتون (مثل بتامتازون ،کلوبتازول و…) ممکن است باعث بدتر شدن بیماری شود .