جوش های زیر پوستی ، آکنه ، نقاط سیاه رنگ روی پوست یا همان جوش های سرسیاه، همه و همه نام هایی است که به یک عارضه ناخوشایند پوستی اشاره دارد   متخصصان پوست معتقدند این  نقاط سیاه رنگ پوستی کاملا قابل درمان  هستند  و در خیلی از موارد بعد از درمان ردی از خود به جا نمی گذارد.

به طور کلی ضایعات آکنه به دو دسته غیرالتهابی و التهابی تقسیم می شود:

اولین ضایعات ایجاد شده در آکنه ضایعات غیرالتهابی است که «کومدون» نام دارد. از کومدون در سطح جامعه بیشتر با نام جوش های زیرپوستی یاد می شود. کومدون ها یا سر سیاه هستند (باز) یا سر سفید (بسته) و ضایعات التهابی آکنه قرمز رنگ و گاهی چرکی است.

جوش های زیر پوستی صورت در واقع شایعترین مشکل پوستی در همه دنیا است. جوش زیر پوستی صورت بیشتر در صورت زنان دیده می شود و معمولا برای درمان جوش های زیر پوستی صورت در زنان (ناشی از آکنه) نیاز به اقدامات متعددی می باشد و گاهی مواقع نیز درمان جوش زیر پوستی صورت بسیار دشوار خواهد بود.

توصیه کلی در مورد آکنه «دستکاری نکردن جوش» است. دستکاری جوش ها بخصوص جوش های التهابی موجب بروز عوارضی مانند باقی ماندن جای جوش می شود. همچنین دستکاری غیراصولی ضایعات غیرالتهابی (کومدون) مثلا کندن آنها نیز موجب بروز این عوارض خواهد شد.

بیماری آکنه

بیماری آکنه درحقیقت التهاب مزمن غدد سباسه پوست می باشد که ازسنین نوجوانی آغاز می شود شروع آن به شکل جوش زیر پوستی همرنگ پوست و گاهی جوش برجسته و سرسیاه یا سرسفید می باشد که این ها می تواند تبدیل به جوشهای التهابی برجسته قرمز یا چرکی شود وحتی کیستهای بزرگ چرکی هم ایجاد گردد.

محل این نوع از جوش و ضایعات آکنه ای بیشتر در صورت و گاهی در تنه می باشد. شدت این نوع از جوش از انواع بسیار خفیف که نیازی به درمان ندارد تا انواع بسیار شدید متفاوت استجو. در موارد شدید بیماری می توان شدت بیماری را با درمان جوش زیر پوستی صورت به موقع کم نمود واز ایجاد جای جوش روی صورت نیز پیشگیری نمود.

مهمترین نکته در بیماری آکنه به جا گذاشتن فرورفتگی ها و برجستگی هایی برروی پوست فرد مبتلا پس از بهبودی ضایعات می باشد حتی گاهی جای جوش باقی مانده به شکل ضایعات قرمز یا قهوه ای روی پوست باقی می ماند. به همین علت درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع، باید هر چه سریعتر انجام شود تا از ایجاد جای جوش و بد شکلی های صورت جلوگیری شود

طبقه بندی جوش های زیر پوستی بر اساس شدت آکنه

آکنه خفیف

این نوع شایعترین نوع از جوش زیر پوستی است و حدود ۸۰ درصد مبتلایان را تشکیل می دهد و خوشبختانه معمولا بدون هر گونه عارضه یا ایجای جای جوش با درمان های موضعی یا لیزر بهبود خواهد یافت. پاسخ درمان جوش زیر پوستی صورت در این گروه بسیار عالی است.

آکنه متوسط

حدود ۱۰% افراد دچار نوع آکنه متوسط می شوند در این نوع از بیماری تعداد جوشهای متورم بیشتر از جوشهای سطحی است که تمایل به بزرگ شدن دارند و گاهی این جوشهای متورم و غیر چرکی به جوشهای متورم و چرکی تبدیل می شوند . اگر جوشها را فشار ندهیم یا آنها را از جا نکنیم پوست کاملاً سالم و طبیعی می ماند و با درمان های موضعی یا لیزر بدون ایجاد هرگونه جای جوش بهبود می یابد. درمان جوش زیر پوستی صورت در این گروه ضروری می باشد.

آکنه شدید

درصد بسیار کمی از افراد دچار جوش زیر پوستی از نوع آکنه شدید می شوند و تعداد آنها از ۲ تا ۳ درصد تجاوز نمی کند و معمولا جوشها زیادتر و مقاومتر و به نواحی بیشتر بدن از قبیل وسط و حتی پائین پشت تا بالای بازوها گسترش می یابند.

متاسفانه این نوع از ضایعات در صورت عدم درمان، ایجای جای جوش و بد شکلی های ناراحت کننده ای در صورت می گردند بنابراین باید هر چه سریعتر این ضایعات تحت درمان قرار گیرد. برای درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع، علاوه بر کرم های موضعی معمولا داروهای خوراکی نظیر رواکوتان و برخی آنتی بیوتیک ها نظیر داکسی سیکلین لازم است. در گروهی از موارد در صورت عدم مصرف رواکوتان می توان از لیزر نیز استفاده کرد.

علل به وجود آمدن جوش های زیر پوستی 

علل به وجود آمدن جوش های ز یرپوستی  متفاوت هستند .انسداد مجرای خروجی غده سباسه و وجود باکتری خاص روی پوست نقش اصلی را ایفا می کنند. معمولا در افرادی که اختلالات هورمونی دارند یا برخی از الگوهای غذایی خاص را دنبال می کنند به دلیل تغییر ماهیت و PH غدد سباسه پوست، محیط مناسب تری برای رشد باکتری های بیماری زا فراهم می گردد و در اینگونه موارد این نوع از جوشها شدیدتر بوده و درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع نیز با دشواری همراه می باشد.

عواملی که در ایجاد جوشهای زیر پوستی آکنه دخالت دارند ، عبارتند از:

۱- سن : جوشهای آکنه بیشتر در سنین جوانی و بلوغ دیده می شود .

۲- ارث : عوامل ژنتیک می تواند در ایجاد جوشهای زیر پوستی صورت از نوع آکنه موثر باشند .

۳- عوامل هورمونی و غددی: هورمون تستوسترون (هورمون مردانه ) عاملی است که باعث تحریک ترشح غدد سباسه پوست شده و این چربی های اضافی منافذ پوست را می بندند و در نتیجه آکنهبه وجود می آید به همین دلیل پسران دچار جوشهای شدیدتر می شوند . عوامل هورمونی یکی از مهمترین علل زمینه ساز جوش صورت به خصوص در زنان و دختران می باشد

۴- عدم رعایت اصول بهداشت فردی معمولاً در ایجاد جوشها موثر است 

۵- آب و هوا : آب وهوا تا حدودی بر جوش زیر پوستی صورت از نوع آکنه اثر می گذارد و معمولاً در هوای سرد شخص بیشتر دچار ناراحتی جوشهامی گردد تا هوای گرم . جوشها در تابستان قدری بهبود می یابد

۶- شغل : بعضی مشاغل موجب تشدید جوش ها می شوند . مثلاً کوره پزها و نانواها ، هنگام کار کردن گرمشان می شود و عرق می کنند و مجرای پیاز مو بسته می شود و سبب تشدید آکنه می گردد.

۷- تغذیه : گر چه در ایجاد جوشها و آکنه عوامل دیگر تاثیر بیشتری دارند ولی عده ای از متخصصین برآنند که استفاده از موادی مانند آجیل ، شکلات و چاشنی ها باعث تحریک و فعالیت غدد چربی شده و می توانند در ایجاد بیمارینقش داشته باشند .

۸- نابسامانی های روانی : جوشهای صورت و بدندر افرادی که به طور مکرر دچار استرس و اضطراب می باشند بیشتر از کسانی که از یک روحیه آرام برخوردارند، دیده شده است .

درمان جوش های زیرپوستی

بهترین راهکار برای درمان جوش های زیر پوستی ، در قدم اول یافتن منشاء آنهاست در غیر اینصورت اکثر  موارد درمان جوش زیر پوستی صورت نتایج کوتاه مدتی را به همراه خواهد داشت.

درمان ها خیلی اوقات شبیه هم نیست مثلا اگر جوش های زیرپوستی عفونی باشند، متخصص پوست آنتی بیوتیک های مخصوص تجویز می کند. گاهی جوش های زیرپوستی شقیقه ها بعد از اینکه از بین می روند، لک به جا می گذارند که آن هم درمان مخصوص خود را دارد.

البته برخی موارد جوشها و آکنه علت مشخص خارج از بدن دارند مثلا جوش زیر پوستی صورت  و آکنه دارویی بعلت داروهای استروییدی یا آکنه بعلت فشار روی پوست، صابونها، گرما ورطوبت ، مواد آرایشی چرب که می توان با رفع آن علت دربهبودی بیماری موثر بود.

در درمان جوش زیر پوستی صورت از نوع آکنه، اقدامات گوناگونی نظیر استفاده از کرم های موضعی، صابون، محلول های حاوی آنتی بیوتیک و همچنین فتوتراپی و لیزر کاربرد دارد. معمولا نتایج مناسب درمان جوش زیر پوستی صورت از این نوع نیازمند صبر و حوصله و پیگیری فراوان است.

جوش های زیرپوستی بیشتر روی پوست هایی با جنس چرب ایجاد می شوند. پس اولین کاری که برای کم کردن آنها می توانید انجام دهید، کم کردن یا از بین بردن چربی پوست است. برای این کار می توان از صابون های مخصوص اسیدی یا در مواردی تونرهای شستشو دهنده پوست استفاده کرد.
گاهی خوردن مواد خوراکی خاصی باعث ایجاد جوش های زیرپوستی می شود.

مثلا غذاهای خیلی چرب یا با روغن زیاد، برخی مغزها مانند گردو و فندق و بالاخره شکلات ها و شیرینی ها. شاید باعث تعجبتان شود اما بودن در محیط پر از استرس و نگرانی باعث می شود جوش ها در یک مکان خاص تجمع کنند. خیلی از ما تجربه شب امتحان، استرس آن و جوش های فردایش را داشته ایم. بهترین راه حل این است که استرستان را کنترل کنید. اگر هم جوش زدید، آنها را دستکاری نکنید.

مصرف ویتامین ها، روش خوبی برای کاهش جوش هاست. سعی کنید از منابع غذایی ویتامین B و C و مکمل آنها استفاده کنید.
داروهایی که در آن ترکیب های بنزول پروکساید یا سالسیلات اسید وجود دارد، تا حد زیادی باعث از بین رفتن باکتری ها می شوند که عامل ایجاد جوش های زیرپوستی هستند اما مصرف این داروها حتما باید زیرنظر پزشک انجام شود.

اگر جوش های زیرپوستی دارید، بهتر است تمام محصولات آرایشی– بهداشتی ای که استفاده می کنید، oil free یا فاقد چربی باشد.
کمپرس آب گرم برای مدت ۱۰ دقیقه روی پیشانی و شقیقه ها و بعد گذاشتن یخ، پیشنهاد دیگری است که ظاهرا به جوش های زیرپوستی شوک وارد می کند. بعد از آن استفاده از پمادهای هیدروکورتیزون- در صورت نداشتن حساسیت- توصیه می شود.

 

آیا این مطلب مفید بود؟ 6
لینک های مرجع
نظر خود را بنویسید! لطفا کلیک کنید