محمدبن سیرین گوید :

اگر کسی بیند روزه داشت و قرآن یا تسبیح و یا تهلیل میخواند ، دلیل که از حرام خوردن و گناه کردن توبه کند . اگر بیند با روزه غیبت مردمان می کرد و یا سخنهای فحش گفت ، دلیل بود که طاعت و عبادت برپاکند ، ولی در راه دین راستگو نباشد .

ابراهیم کرمانی گوید :

اگر بیند در ماه رمضان روزه بود . دلیل بود بر گرانی و تنگی طعام . بعضی معبران گویند : دلیل بود بر تندرستی دین حق تعالی و فرج یافتن از غم و ایمن گشتن از بیماری و گذران وام و از رنج و سختی رستن بود ، خاصه چون در ماه رمضان بود .

حضرت امام جعفر صادق فرماید :

روزه داشتن درخواب ، بر ده وجه بود .

اول : بزرگی .

دوم : ریاست .

سوم : تندرستی .

چهارم : مرتبه و رتبه و منزلت .

پنجم : توبه از گناهان .

ششم : ظفریافتن بر دشمن ( پیروزی بر دشمن ) .

هفتم : زیادی نعمت .

هشتم : حج گذاردن .

نهم : غزا کردن ( جهاد کردن ) .

دهم : دلیل که او را پسری آید ،

اما روزه گشادن به خواب نیک مردی و روزی حلال بود و چون به قصد گشاد ، دلیل که در سفر بلا کشد یا بیمار شود .

اگر بیند که دو ماه روزه داشت ، دلیل که از گناهان توبه کند .

اگر بیند روزه تطوع ( مستحب ) داشت ، دلیل بود که از بیماری ایمن شود .

اگر بیند یک سال پیوسته روزه داشت ، دلیل بود که تائب ( باز گشت از گناه ) شود .

اگر بیند در عاشورا روزه داشت ، دلیل که از غم و اندوه رستگاری یابد .

آیا این مطلب مفید بود؟
نظر خود را بنویسید! لطفا کلیک کنید