هر چه میخواهید از دیابت نوع 1 بدانید اینجا هست(سری اول)

دیابت نوع 1 (نوجوان) چیست؟

دیابت نوع 1 یک بیماری مزمن است که معمولا در دوران کودکی شروع می شود، اما می تواند در بزرگسالان (30 تا 40 ساله) رخ دهد. در دیابت نوع 1 ، لوزالمعده تولید انسولین بسیار کمی دارد. انسولین به سلول های بدن کمک می کند شکر را به انرژی تبدیل کند. هنگامی که پانکراس نمی تواند انسولین را به اندازه کافی تولید کند، قند شروع به ساختن خون می کند و موجب عوارض تهدید کننده زندگی می شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید به صورت انسولین برای بقیه عمر خود داشته باشند.

علائم تشنگی غیرمعمول

تشنگی غیرعادی علائم رایج دیابت نوع 1 است. این بیماری باعث می شود که کلیه ها آب بیشتری از دست بدهند. آب از طریق ادرار برداشته می شود، باعث کم آبی بدن می شود و باعث می شود که آب بیشتری بخورید.

علائم از دست دادن وزن

بیمار مبتلا به دیابت نوع 1، کاهش وزن ناخواسته و اشتها را افزایش می دهد، زیرا سطح قند خون باقی می ماند و بدن برای چربی بدن انرژی متابولیزه می کند. اختلال در متابولیسم گلوکز باعث می شود که بیمار احساس عدم انرژی و خواب آلودگی را برای مدت طولانی احساس کند. ادرار بیش از حد باعث کاهش وزن نیز می شود زیرا بسیاری از کالری ها با ادرار خارج می شوند.

علائم مشکلات پوستی

اختلال در متابولیسم گلوکز در بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 باعث تغییرات پوستی می شود. دیابت نوع 1 در معرض خطر بیشتر عفونت های باکتریایی و عفونت های قارچی است. گردش خون ضعیف در پوست نیز ممکن است رخ دهد. بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 اغلب با عفونت های قارچی ناشی از مخمر آلوده می شود. عفونت های قارچی رایج شامل پای ورزشکار، عفونت مخمر واژن در زنان ، خارش ژاک، کرم قارچی و بثورات پوشک بچه در نوزادان است. بثورات پوشیده شده توسط مخمر می تواند به مناطق دیگر بدن مانند معده و پاها گسترش یابد.

سایر علائم و نشانه های خطرناک

بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 درمان نشده می تواند علائم جدی مانند بینایی تیره، بیحسی یا سوزن شدن در اندام ها (به خصوص پاها)، از دست دادن هوشیاری، خستگی، تنفس میوه ، خشکی دهان ، و کم کاری دیابتی داشته باشد. در مقایسه با قند بالا در خون، گاهی اوقات بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 می تواند قند خون پایین (هیپوگلیسمی) را زمانی که سطح قند خون به طور ناگهانی افت می کند را تجربه کند.
در بیمار مبتلا به دیابت نوع 1، از دست دادن هوشیاری، کم کاری دیابتی و بعضی موارد هیپوگلیسمی، اورژانس پزشکی است. برخی از افرادی که تشخیص داده نشده اند ممکن است علائم هشدار دهنده ای نداشته باشند، اما هنوز می توانند کم کاری دیابتی یا هیپوگلیسمی ایجاد کنند.

نشانه های کتوآکیدوز

مشکل دیابت نوع 1 این است که سلولهای شخص از شکر مورد نیاز برای انرژی محروم هستند. بدون انسولین تولید شده توسط پانکراس، شکر وارد شدن به سلول های بدن را مشکل می کند. در نتیجه، سلول های بدن شروع به سوختن چربی برای انرژی می کنند که باعث ایجاد کتون ها در خون می شود. این اسید ها می توانند سطح PH خون افراد را تغییر دهند و می توانند باعث ایجاد یک کما شوند. این کتواسیدوز دیابتی نامیده می شود. کتواسیدوز دیابتی یک اورژانس پزشکی است که باید به سرعت درمان شود، معمولا در یک محیط بیمارستان. علائم کتواسیدوز دیابتی شامل موارد زیر می باشد:
پوست پر شده، گرم و خشک است
تاری دید
احساس تشنگی و ادرار بیش از حد
خواب آلودگی
تنفس عمیق و سریع
از دست دادن اشتها، درد شکم و استفراغ
گیجی

تفاوت بین نوع 1 و نوع 2 دیابت چیست؟

دیابت نوع 1 معمولا در دوران کودکی یا نوجوانی شروع می شود، در حالی که دیابت نوع 2 معمولا در دوران بزرگسالی شروع می شود. در بیمار مبتلا به دیابت نوع 1، سیستم ایمنی بدن حملات و تخریب سلول های پانکراس (سلول های بتا) را انجام می دهد که انسولین را تولید می کنند. در بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، پانکراس مورد حمله قرار نمی گیرد و معمولا انسولین تولید می کند. با این حال، بیمار مبتلا به دیابت نوع 2، به دلایل متعددی، نمی تواند انسولین موجود را به طور موثر استفاده کند.
بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 می تواند علائم مشابهی با بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 داشته باشد، اما بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 معمولا علائم بیشتری را تجربه می کند. دیابت نوع 1 را نمی توان پیشگیری کرد، اما دیابت نوع 2 را می توان با یک شیوه زندگی سالم مانع یا به تأخیر انداخت.

ادامه دارد...