روانشناسی کودک حرفهای بسیاری برای گفتن دارد و بسیاری از مادران از فنون روانشناسی کودک در تربیت فرزند خود استفاده می کنند در ادامه از روانشناسی کودکان بیشتر می خوانیم..
کودکان علاقه فراوانی به بازی و بازی کردن دارند و هر انسانی اغلب دوران کودکی خود را به بازی کردن می پردازد.یکی از مهم ترین شاخصه هایی که به شخصیت کودک شکل می دهد نوع بازی و اسباب بازی های اوست.اما علت اینکه اغلب کودکان اسباب بازی های خود را خراب می کنند چیست؟
پرخاشگری
از نظر روانشناسی معمولا کودکان پرخاشگر، اسباب بازیهایشان را میشکنند تا شاید به آرامش برسند. این کودکان، عروسکهای به شکل انسان و حیوانات را به طور کلی خراب میکنند، بویژه اسباب بازیهای قرمز رنگ را بیش از سایر رنگها مورد صدمه خود قرار میدهند.
پیش فعالی
کودکان بیش فعال از بازی کردن با اسباب بازیها زود خسته میشوند. بنابراین، به خراب کردن اسباب بازیهایشان میپردازند، زیرا با این کار احساس لذت بیشتری میکنند.
جلب توجه
گاهی کودکان بهدلیل کمبود محبت و فقدان توجه کافی به آنها، وسایل خود را خراب میکنند، زیرا با این روش میخواهند خلأ عاطفی خود را پر کنند. در این صورت ما بهعنوان یک پدر و مادر آگاه باید توجه واقعی و صادقانه خود را به کودک دلبندمان بیشتر از قبل نشان دهیم.
تقلید
گاهی یادگیری و تقلید رفتارهای نامناسب والدین میتواند علت خراب کردن اسباببازیهای کودک باشد. والدینی که در جر و بحث کردنهای خود به جای دفاع، به شکستن وسایل منزل میپردازند، فرزندانشان نیز این کار را یاد گرفته و در بازی خود، اسباب بازیهایشان را میشکنند.
تبعیض
تبعیض میان بچهها باعث میشود کودکان به سراغ اسباب بازیهایشان رفته و آنها را خراب کنند تا با این کار، تشنگی محبت و خستگی تبعیض را جبران کنند.
حسادت
یکی دیگر از دلایل خراب کردن اسباب بازی، حسادت است. وقتی کودک میبیند به خواهر یا برادرش محبت بیشتری میشود حسادت خود را این گونه بروز میدهد. به این ترتیب، باید کودک را از علاقهمان به او مطمئن سازیم و برایش امنیت خاطر ایجاد کنیم.
انتخاب مناسب اسباب بازی
اگر وسایل بازی با سن، فهم و درک کودک مطابقت نداشته باشد، هنگام بازی از نظر فکری فشار زیادی بر او وارد میشود و ممکن است کودک خشمگین شود و اسباب بازی را بشکند. بنابراین بهتر است در هنگام خرید اسباب بازیها دو عامل توانایی و علاقهمندی کودک در نظر گرفته شود. این نکته مهم است، ترسناک بودن بعضی از اسباب بازیها نیز میتواند باعث خراب کردن آنها توسط کودک شود.
مطالعه روی مغز کودکان
وقتی حرف از تشخیص کلمات و چهرهها به میان میآید، پردازش تصاویر آن و اطلاعات گرفته شده از چشم ها و بخشهای مرتبط با میدان بینایی مغز به میان میآید. محققان برای بررسی پردازش بینایی در مغز در گذر زمان، ۲۶ کودک بین ۵ تا ۱۲ سال و ۲۶ فرد بالغ بین ۲۲ تا ۲۸ سال را بررسی کردند.
آنها افراد شرکتکننده در تحقیق را با دستگاه اسکنر مغزی fMRI بررسی کردند و از آنها خواستند یک نوار را در نقاط مختلف صفحه نمایشگر و بدون حرکت دادن چشمها دنبال کنند. محققان با ارتباط این نوار با تصاویر ثبت شده در اسکنر، نقشهای از بخش بینایی افراد در مغز به ثبت رساندند. آنها سپس افراد را در آزمایشی دیگر قرار دادند تا به تصاویر مختلف کلمات و چهرهها نگاه کنند تا بتوانند محل پردازش چهرهها، کلمات و غیره را در مغز شناسایی کنند. محققان با ادغام این دو آزمایش با یکدیگر، نشان دادند که کدام بخشهای منطقه بینایی و ناحیه مربوط به تشخیص کلمات حساسیت بیشتری دارند.
در بزرگسالان، مدارهای بینایی برای کلمات و چهرهها به گونهای است که باید برای تشخیص باید مستقیم به آنها نگاه کنند. اما این فرآیند در کودکان متفاوت است و در واقع، منطقه مربوط به میدان بینایی در آنها متفاوت از بزرگسالان است و به سمت پایین و سمت راست متمایل شده است. این بدان معناست که کودکان برای تشخیص کلمات باید به بالا و سمت چپ نگاه کنند. در واقع، دو نیمکره مغز در کودکان درباره تشخیص کلمات و چهرهها عملکرد مشابهی دارند. اما در بزرگسالان، نیمکره سمت چپ مسئول تشخیص کلمات و نیمکره راست مسئول تشخیص چهره است.