کودکان سزارینی
کودکانی که به روش سزارین متولد می شوند، تقریبا ۳ برابر بیشتر به بیماری های اختلال متابولیسمی، مانند دیابت و یا چاقی ، مبتلا می شوند. محققان استرالیا، هلند، ایرلند و بریتانیا با بررسی بیش از ۵۰۰ هزار مادر و نوزاد، متوجه شدند که بیشتر کودکان سزارینی به ابتلا به عفونت های سیستم تنفسی، اختلالات متابولیسمی و اگزما بسیار مستعد هستند. در مقابل، کودکانی که در حالت عادی متولد شده اند، بسیار کمتر از کودکان سزارینی، به بیماری های کوتاه مدت و دراز مدت مبتلا می شوند.
چاقی کودکان سزارینی
این محققان بین المللی نتایج به دست آمده خود را با بررسی های بیشتر به اثبات رساندند و به این نتیجه رسیدند که تولد غیرطبیعی و سزارینی، باعث می شود تا نوزاد، باکتری های مفیدی را که هنگام تولد طبیعی وارد بدن آنها می شود از دست بدهند. در واقع هر نوع تداخل غیر طبیعی در تولد نوزاد، باعث می شود که میکروبیوم های لازم به بدن نوزاد نرسد و او بعدها به مشکلات جسمانی متعددی، که معمولا از ۵ سالگی به بعد بروز می کنند، مبتلا شود.
زنان باید نسبت به خطرات تولد سزارین کودک شان آگاه شوند و بهترین تصمیم را هنگام زایمان بگیرند.
خوب است بدانید هوش نوزادان سزارینی، کمتر است؟
سوالی که بسیاری از مادران جوان می پرسند این است که زایمان طبیعی بهتر است یا سزارین؟ این سوال همیشه از دو جنبه مطرح می شود. یکی این که کدام یک به نفع نوزاد است و دیگری این که کدام یک به نفع مادر است.
سزارین کودک را باهوش می کند؟
تصورات و دانسته های غلطی در این زمینه وجود دارد که در تصمیم گیری غلط مادران موثر است.
خیلی ها مساله درد را مطرح می کنند و می گویند در زایمان طبیعی مادر درد زیادی را تحمل می کند، پس منطقی است که سزارین شود تا درد نکشد. این مطلب زمانی می تواند درست باشد که امکانات زایمان فاقد درد وجود نداشته باشد، از طرفی به هر حال پس از سزارین هم مادر باید درد ناشی از جراحی را تحمل کند.
مساله دیگر، عوارض سزارین در برابر زایمان طبیعی است. باید بدانیم هر عمل جراحی می تواند به چسبندگی هایی داخل شکم منجر شود و در نهایت دردهای مزمنی را برای فرد ایجاد کند.
حال اگر کسی را در نظر بگیریم که بخواهد دو بار یا بیشتر صاحب فرزند شود و هر بار هم تحت عمل سزارین قرار بگیرد، می توان دریافت که این کار چقدر احتمال ایجاد چسبندگی های داخل شکمی و دردهای مزمن را در سال های بعد افزایش می دهد.
برخی عوارض زودهنگام بعد از زایمان در سزارین بیشتر دیده می شود. خونریزی شدید که مادر به تزریق خون نیاز پیدا می کند، عفونت محل جراحی و عفونت رحمی، خونریزی محل جراحی، انعقاد خون در رگ ها و آزاد شدن لخته خون که به مرگ منجر می شود و مشکلات بیهوشی از جمله این عوارض است.
البته برخی عوارض به دنبال زایمان طبیعی نیز وجود دارد، مانند آسیب به کانال زایمانی،احتمال افتادگی مثانه و اختلالات کنترل ادرار یا مدفوع، که مادرانی که طبیعی زایمان میکنندرا با مشکل روبهرو خواهد کرد.
از مسائل دیگری که در تصمیمگیری مادران به نفع سزارین در برابر زایمان طبیعی تاثیر دارد،مساله افزایش احتمال آسیب به جنین در زایمان طبیعی است. در زایمانهای طبیعی سخت با جنین درشت، احتمال آسیب به شانه و شبکه عصبی بازویی و دست جنین بیشتر است.
همین طور در زایمانهایی که با وسایلی مثل وکیوم یا فورسپس انجام میشود،احتمال آسیب به سر جنین به صورت شکستگی استخوان جمجمه یا خونریزی زیر پوست سرافزایش مییابد اما امروزه بندرت چنین زایمانهایی انجام میشود و تقریبا تمام جنینهای درشت را با سزارین خارج میکنند.
از طرفی برخی مشکلات نوزادان، مادرزادی است و به اشتباه به روش زایمانی نسبت داده میشود؛ مثل برخی از موارد فلج مغزی یا شکستگی استخوان جناق.
همچنین تصور اشتباهی نزد عموم وجود دارد که فکر میکنند نوزادانی که به صورت سزارین متولد میشوند باهوشتر از نوزادانی هستند که به صورت طبیعی متولد میشوند،اما این مساله به صورت علمی ثابت نشده است.
به هر حال زمانی که مادر خودخواسته خواهان سزارین است، این کار باید پس از ۳۹ هفتگی بارداری یا پس از کامل شدن ریه جنین انجام شود تا از آسیبهای ناخواسته به جنین جلوگیری شود.