به دنیا آمدن فیلمی با پایان تلخ غیر منطقی

سینمایی به دنیا آمدن و اکران 4 ساله اش

سینمایی به دنیا آمدن به کارگردانی محسن عبدالوهاب  فیلمی با بازی الهام کردا ،هدایت هاشمی و بهناز جعفری  است  این روزها اکران سینمایی به دنیا آمدن بعد از حدود 4 صورت گرفته است و علاوه بر سینماهای سراسر کشور سینماهای هنر و تجربه نیز  این اثر  سینمایی را به نمایش گذاشته اند  . این فیلم  در جشنواره فجر با استقبال ویژه ای روبرو شد و توانست در سه بخش بهترین بازیگر نقش اول زن برای الهام کردا، بهترین تدوین برای سپیده عبدالوهاب و بهترین موسیقی متن برای پیمان یزدانیان نامزد دریافت جایزه شود و هم چنین برای نمایش در بخش سودای سیمرغ سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر پذیرفته شود .

هدایت هاشمی,  الهام کردا,  پونه عبدالکریم زاده,  رضا مرتضوی,  اسماعیل پوررضا,  رویا جاویدنیا,  نیکی نصیریان ,  سیاوش نقشبندی,  بهناز جعفری,  سپیده مظاهری تهرانی و سپهراد فرزامی از جمله بازیگران سینمایی به دنیا آمدن هستند .

خلاصه داستان

 داستان سینمایی به دنیا آمدن  از یک زوج با نام های فرهاد و پری  حکایت دارد . آنها زوج میانسالی از قشر متوسط هستند که با فعالیت های هنری و فرهنگی گذران عمر می کنند. فرهاد فیلمساز است و پری بازیگر تئاتر . فرزندی ناخواسته پا به دنیای آن ها می گذارد. فرهاد به دلیل مشکلات مالی و اجتماعی مخالف حضور فرزند دیگری در خانواده است و قصد دارد پری را مجاب به سقط جنین کند اما پری از سقط جنین سر  باز می زند. تمام اختلاف آن ها در این است که پری موجود در شکم خود را فرزند می داند و فرهاد جنین.  این اختلاف کم کم راه زندگی آن ها را از هم جدا می کند.

رادیو یا سینما ، مسئله این است

داستان این فیلم اجتماعی است و با بن مایه طنز گونه اش پردازش خوبی به مشکل دارد. مشکل به دنیا آمدن. همان مسأله ای است که همه جوانان ایرانی با آن دچار چالش جدی هستند از آن فیلمهای متفاوتی است که نویسنده  تلخی و گس بودنش را با طنز گرفته است تاجایی که گاهی صدای خنده بیننده در سالن شنیده می شود.

مهمترین مشکل فیلم در داستان نهفته است. داستان فاقد طرحی منسجم و گیرا است. گره داستان شکل  نمی گیرد و بیننده دلیلی برای دنبال کردن فیلم ندارد. در برخی از آثار این مشکل، به کمک نمایش روابط انسانی میان شخصیت ها کمرنگ تر می شود اما "به دنیا آمدن" فاقد این ویژگی است . روابط انسانی هم در سطح تکه پراکنی باقی می ماند و حتی در ایجاد فضایی تازه هم ناموفق عمل می کند. به نظر می رسد به دلیل عدم گسترش مناسب طرح برای اثری 90 دقیقه ای ، فضاهای خالی آن قدر در فیلم رخ نمایی می کند که تماشای فیلم تا انتها را برای بیننده سخت می کند.

مشکل دیگر فیلم این است که عبدالوهاب چیزی برای نمایش ندارد. اگر این داستان با همین دیالوگ ها در رادیو اجرا شود تفاوت چندانی به حال بیننده ندارد. سبک فیلمبرداری ، استفاده بسیار محدود از موسیقی و نمایش لوکیشن هایی نزدیک به زندگی مردم قشر متوسط اثر را به کاری مستند شبیه کرده ، اما همه این زحمات با بازی سطحی و بی حس بازیگران خنثی شده است و کار را به اثری تلویزیونی شبیه کرده است. همچنین اصرار بیش از حد کارگردان و طراح صحنه به طراحی لوکیشن خانه برای زوجی از قشر متوسط و قرار دادن المان هایی تکراری ، فضاهای داخلی را تصنعی و استودیویی کرده است.

به دنیا آمدن" محسن عبدالوهاب در فرم و محتوا تکراری و کرخت است. با وجود آن که "به دنیا آمدن " سال ها پس از آثار مشابهی مانند " جدایی نادر از سیمین" ، "قصه ها" و "ملبورن"  که موضوعاتی نزدیک به همین فیلم دارند، ساخته شده است  اما اثری از نوآوری و خلاقیت در آن دیده نمی شود.

به دلیل همین لکنت های فرمی ای که در فیلم وجود دارد ، درونمایه داستان بی اثر است و بی اهمیت. دغدغه های فرهاد برای بیننده مضحک به نظر می رسد و انگار همه از ابتدا می دانند قرار نیست اتفاق خاصی در پایان فیلم رخ دهد. از بازیگر و کارگردان گرفته  تا بیننده.

موضوعات به ظاهر ساده در عمیق ترین لایه های ذهن

محسن عبدالوهاب پیش از ساخت فیلم به دنیا آمدن، کارگردانی فیلم "لطفا مزاحم نشوید" را در کارنامه دارد و همچنین در "گیلانه" و "خون بازی" با بانو رخشان بنی اعتماد کارگردانی مشترکی را تجربه کرد.

رخشان بنی اعتماد کارگردان باسابقه سینما هم به بهانه اکران این فیلم یادداشتی را در سایت سینماسینما نوشته است. در بخشی از این شرح می خوانیم: فیلم «به دنیا آمدن» را بسیار دوست می دارم، چراکه نگاه و سلیقه سینمایی محسن عبدالوهاب را برگرفته از نوعی از سینمای اجتماعی می دانم که با جسارت تمام می تواند بی هیچ اوج و فرود مرعوب کننده ای و بی واهمه از پس زدن مخاطبی که به دنبال غافلگیری های بصری و روایتی است، موضوعات به ظاهر ساده انسانی را در چالش ذهن تماشاگر به عمیق ترین لایه های ممکن بکشاند، بی ادعا و بی ارعاب…