به مجموعه کشورهای اروپایی شینگن می گویند ویزای شینگن ویزایی است که قوانین گوناگونی دارد شینگن توافقنامه‏‌ای است که در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵ میان پنج‏ کشور از ده کشور ِعضو اتحادیه اروپا امضا شد. و ویزای شینگن نماینده‏‌ی مجموعه‏‌ای از ۲۶ کشور اروپایی می باشد در ادامه کشورهای پذیرنده‌‏ ویزای شینگن را بخوانید.

شینگن توافقنامه‏‌ای است که در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵ میان پنج‏ کشور امضا شد

 

ویزای شینگن

ویزای شینگن ویزای شینگن نماینده‏‌ی مجموعه‏‌ای از ۲۶ کشور اروپایی است که با یکدیگر تصمیم به حذف پاسپورت و کنترل مهاجرت در مرزهای مشترک خود گرفته‏‌اند. شهروندان کشورهای اروپایی که در حال حاضر جز حوزه‏‌ی شینگن هستند، می‌‏توانند کاملاً آزادانه در این محدوده‏ سفر کنند؛ این حوزه به صورت یک کشور واحد حقوق بین‌‏المللی برابری برای سفر دارد. شهروندان کشورهای حوزه‏‌ی شینگن حقوق مهاجرت بین‏‌المللی را بدون هرگونه محدودیت می‏‌دانند که بر مبنای یکی از حقوق بنیادی بشر یعنی جابجایی آزادانه است.

کشورهای عضو حوزه‌‏ی شینگن

اتریشبلژیک جمهوری چک دانمارک استونی فنلاند فرانسه آلمان یونان مجارستان ایسلند ایتالیا لتونی لیتوانی لوکزامبرگ مالت هلند نروژ لهستان پرتغال اسلواکی اسلوونی اسپانیا سوئد سوییس لیختن‏ اشتاین

شینگن توافقنامه‏‌ای است که در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵ میان پنج‏ کشور از ده کشور ِعضو اتحادیه اروپا امضا شد. البته رسیدن به توافقی میان تمامی اعضای اتحادیه برای حذف کنترل‏‌های مرزی غیرممکن بود، به همین دلیل شینگن ابتدا خارجاز اتحادیه‌‏ی اروپا صورت گرفت. پس  از پنج سال کشمکش، پیمان شینگن با طرح حذف مرزهای درونی و سیاست دوسویه‏‌ی صدور ویزا به برنامه‌‏ی اتحادیه افزوده شد.

این توافق قوانین جدیدی به همراه داشت که کاملاً متضاد با قوانین موجود در اتحادیه‏‌ی اروپا تا آن زمان بود. حوزه‏‌ی شینگن نیز در ۲۶ مارس ۱۹۹۵ به صورت پراکنده شکل گرفت. نام این پیمان از روستایی کوچک به نام شینگن در لوکزامبرگ گرفته شده‏ است که توافقنامه ابتدا در آنجا امضا شد. با افزایش بیش از پیش تعداد کشورهایی که به حوزه‏‌ی شینگن وارد می‏‌شدند، مانند کشورهایی که در حال حاضر نیز برای ملحق شدن به حوزه‏‌ی شینگن کاندید می‌‏شوند، این توافقنامه و معاهدات مربوط به آن در قوانین اتحادیه‏‌ی اروپا گنجانده شده و سریعاً در سال ۱۹۹۹ به اجرا در آمد.

معایب توافقنامه‏‌ی شینگن

معایب توافقنامه‏‌ی شینگن و معاهدات مربوط به آن، کنترل شدید مرزهای خارجی مشترک با کشورهای غیر اروپایی در نتیجه‏‌ی کاهش بروکراسی در میان کشورهای حوزه‏‌ی شینگن و نداشتن حقی در اصلاحات یا قانونگذاری در قانون اروپا در صورت عدم عضویت در این پیمان است.

تحت توافقنامه‏‌ی شینگن، سفر از یکی از کشورهای عضو توافقنامه به دیگر کشورهای عضو بدون پاسپورت و کنترل مهاجرتی و یا هرگونه کاغذبازی‏‌های مرسوم اداری انجام می‏‌شود. البته حوزه‏‌ی شینگن و اتحادیه اروپا دو حوزه‏‌ی کاملاً متفاوت هستند و نباید آنها را یکسان بدانیم.

حوزه‏‌ی شینگن از ۲۲ کشور عضور اتحادیه اروپا و همچنین چهار کشور عضو اتحادیه‌‏ی تجارت آزاد اروپا (EFTA اتحادیه‏‌ای از ده واردکننده تجاری در نه کشور اروپایی یعنی اتریش، بلژیک، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، اسپانیا، سوییس‌ و بریتانیا ) تشکیل شده است. اتحادیه EFTA به صورت غیررسمی در سال ۱۹۸۷ توسط برخی از واردکننده‏‌های بزرگ‏تر و سابق تشکیل شد. در سال ۱۹۹۰ این اتحادیه به رسمیّت در آمد. اتحادیهEFTA در هلند مستقر بوده و دارای نشریه‏‌ا‏‏‏ی با عنوان «Dutch Articles of Association» است.

ویزای شینگن نماینده‏‌ی مجموعه‏‌ای از ۲۶ کشور اروپایی است

 

تاریخچه شینگن

از طرفی دیگر، چهار کشوری که عضو اتحادیه اروپا نبوده اما عضو EFTA هستند همراه با بیست و دو کشور دیگر اتحادیه اروپا عضو حوزه‏‌ی شینگن هستند: لیختن‏‌اشتاین، نروژ، هلند و ایسلند. شهروندان کشورهای EFTA اگرچه که عضو اتحادیه اروپا نیستند، اما به سیاست‏‌های جابجایی آزادانه صرف‏نظر از ملیت خود احترام می‌‏گذارند. سرزمین‏‌های کوچک اروپایی مانند سن‏‌ماریو، موناکو و واتیکان که اندازه‌‏ای بزرگتر از شهر و کوچکتر از یک کشور دارند، کنترل مرزی را لغو کرده و قانون جابجایی آزادانه که بین کشورهای عضو شینگن رایج است را پذیرفته‏‌اند؛ به این وضعیت غیررسمی (دوفاکتو) تحت قانون شینگن (یعنی لزوما در قانون مقرر نشده اما اجرا می‏‌شود) می‏‌گویند.

بیشتر بدانید:تاریخچه شینگن ایده‌ی یکپارچه‌سازی مجوز ورود برای کشورهای اروپایی به سال‌ها قبل، پس از اتمام جنگ جهانی دوم، باز می‌گردد. اولین‌بار در دهه‌ی ۶۰ میلادی، در سال ۱۹۵۷، بود که مجموعه کشورهای اسکاندیناوی، شامل ۴ کشور سوئد، دانمارک، فنلاند و نروژ با امضای پیمانی تصمیم به صدور مجوزی واحد برای رفت و آمدهای بین یکدیگر گرفتند.

۲۷ سال بعد، در سال ۱۹۸۴، آلمان و فرانسه این ایده را برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا مطرح کردند. سرانجام یک سال بعد، در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵، در منطقه‌ای به نام شینگن در کشور لوکزامبورگ، ۵ کشور فرانسه، آلمان غربی، هلند، بلژیک و لوکزامبورگ «پیمان شینگن» را به امضا رساندند. بر اساس این پیمان، رفت و آمد بین مرزهای مشترک این کشورها آزاد شد. همچنین فعالیت‌های مشترک متعدد دیگری نیز در زمینه‌های گوناگون بین این کشورها آغاز شد.

به مروز زمان الحاقیه‌های ریز و درشتی نیز به این پیمان اضافه شد. همچنین با گذر سال‌های متمادی، کشورهای اروپایی دیگر نیز به این پیمان پیوستند. امروزه کماکان کشورهای باقی‌مانده‌ی اروپایی سعی در پیوستن به پیمان شینگن دارند.

آیا این مطلب مفید بود؟
نظر خود را بنویسید! لطفا کلیک کنید