دربارهی آبی به رنگ آسمان
پاییز ۱۳۹۵ تولید و ساخت فیلم مستند آبی به رنگ آسمان که پیشتر ۴ فینال آسیا نام داشت توسط امیر رفیعی آغاز شد که مضمون آن بررسی تاریخ باشگاه فوتبال استقلال تهران از زمان تأسیس تا پایان فصل ۹۷-۱۳۹۶ است. این فیلم از بعد جامعهشناسی به تاریخ فوتبال ایران نگاه میکند.
امیر رفیعی کارگردان، تهیه کننده، طراح و پژوهشگر این مستند داستانی است.
علاوه بر حضور بیش از ۷۰ بزرگ و پیشکسوت این باشگاه، هنرمندانی چون: همایون ارشادی، مهناز افشار ، سیامک انصاری ، فرهاد اصلانی ، حمیدرضا آذرنگ ، بابک حمیدیان و رضا یزدانی به عنوان بازیگر در این اثر که توسط خشایار الوند نوشته شده است، شرکت کردهاند و رضا یزدانی علاوه بر بازی، تیتراژ پایانی آن را نیز در ورزشگاه آزادی تهران خوانده است.
این فیلم توانست از میان مستندهای کثیری که خواستار حضور در سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر بودند، با نظر هیئت انتخاب مستند این جشنواره در میان ده فیلم برتر و منتخب جهت رسیدن به دور نهایی قرار بگیرد اما به دلیل آماده نشدن از حضور در این فستیوال بازماند. نسخه سینمایی این فیلم در آبان ماه ۱۳۹۷ راهی بخش مسابقه ملی دوازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت شد که جزو آثار پرمخاطب قرار گرفت.
عوامل آبی به رنگ آسمان
کارگردان: امیر رفیعی
نویسنده : خشایار الوند
تهیهکننده: امیر رفیعی, علی فتح الله زاده
بازیگران: فرهاد اصلانی, سیامک انصاری, همایون ارشادی, حمیدرضا آذرنگ, رضا یزدانی, مهناز افشار, بابک حمیدیان
خلاصه آبی به رنگ آسمان
مروری بر تاریخ باشگاه استقلال ایران از زمان تاسیس تا به امروز. این باشگاه در سال ۱۳۲۴ با نام "دوچرخه سواران" تاسیس شد ، در سال ۱۳۲۸ به "تاج" تغییر اسم داد و ۱۳۵۸ تا به حال نیز " استقلال " است. قدمت این مجموعه توسط ستاره های مطرح سینما روایت می شود.
درباره کارگردان
امیر رفیعی متولد ۲۴ خرداد ماه ۱۳۵۹ از شهر تهران است و در عرصه سینمای مستند فعالیت دارد.
رفیعی دارای لیسانس مهندسی کشاورزی و فوق لیسانس علوم اجتماعی با سابقه تدریس در دانشگاه پیام نور است. وی در مقطع کارشناسی ارشد شاگرد استادانی چون حمید عضدانلو، حبیبالله زنجانی، حبیبالله آقابخشی و محمود عزیزی بود.
در آبان ۱۳۹۲ تولید و ساخت فیلم مستند زندگی ناصر حجازی با نام «من ناصر حجازی هستم…» به تهیهکنندگی، طراحی، مجری طرح و پژوهش امیر رفیعی آغاز شد که پس از گذشت دو سال و یک ماه در آذر ۱۳۹۴ در گروه سینماهای هنر و تجربه به اکران عمومی درآمد. این فیلم که اولین تجربه وی بود، توانست علیرغم توقیف و سانسهای محدود نمایش به عنوان یکی از پرفروشترین مستندهای تاریخ سینمایی ایران مطرح شود.