کمبود لیتیوم در بدن را نباید مسأله ای ساده دانست زیرا عوارض روحی و روحی ناگواری را در انسان ها خواهد داشت و در صورت داشتن کمبود لیتیوم در بدنتان، باید سطح لیتیوم را زیر نظر پزشک بررسی کنید. تانما در این مطلب ضمن بیان عوارض کمبود لیتیوم، مواد غذایی حاوی لیتیوم را مطرح می کند؛

لیتیوم چیست؟

لیتیوم یک ماده معدنی است و در رده مواد معدنی الکترولیتی ضروری مانند سدیم و پتاسیم قرار می گیرد. همچنین لیتیوم یکی از مهمترین عناصر بدن انسان است که در سلامت اعصاب و روان و خلق وخو مؤثر است.

فواید لیتیوم

محافظت از مغز

لیتیوم برای محافظت از مغز در برابر آسیب از استرس اکسیداتیو ضروری است. به عنوان مثال، مطالعات برخی از مزایای مکمل های لیتیوم طبیعی برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ، دیابت و کسانی که داروهای روان درمانی مصرف می کنند، نشان داده اند. لیتیوم می تواند به افزایش قدرت و کیفیت بافت های ظریف بدن کمک کند که در بعضی موارد مهم هستند.

تقویت مغز

لیتیوم در هر سلولی بدن برای انجام فعالیت هایی ظریف مورد استفاده قرار می گیرد، که بعضی از آن ها با پیشرفت ذهنی یا تقویت مغز ارتباط دارند.

افزایش قدرت استخوان

اثرات کلسیم و فسفر، دو ماده معدنی مؤثر در تشکیل استخوان، ممکن است از طریق مکمل لیتیوم افزایش یابد. برخی از تحقیقات توانایی لیتیوم در حمایت از قدرت استخوان را نشان می دهد.

تقویت سیستم ایمنی

تحقیقات اخیر نشان داده است که لیتیوم ممکن است اثرات قوی تقویت کننده ایمنی نیز داشته باشد. هم زمان با ایجاد خواص ایمنی می تواند فعالیت هایی هم در برابر موجودات مضر داشته باشد. یکی از مهمترین مکانیسم ها، کاهش میزان فعالیت پروستاگلاندین است. پروستاگلاندین ها در هر سلول بدن، گیرنده های کوچک هستند که انواع فعالیت های متابولیکی را تعدیل می کنند. فعالیت بیش از حد پروستاگلاندین می تواند عملکرد ایمنی بدنی را کاهش دهد. با این حال، لیتیوم ممکن است نقش مهمی در جلوگیری از تولید بیش از حد و اثرات سرکوب کننده آن داشته باشد.

میزان کافی لیتیوم برای بدن

بسیاری از کارشناسان معتقدند که لیتیوم یک ماده معدنی حیاتی و جزو مواد مغذی ضروری است به طوری که برای بزرگسالان ۱ میلی گرم در روز توصیه می شود.

علت کمبود لیتیوم

میزان کافی لیتیوم برای بدن

علت کمبود لیتیوم

  • عدم ژن خوب
  • عدم سلامتی عمومی بدن
  • کاهش سطح لیتیوم در آب آشامیدنی

عوارض و نشانه های کمبود لیتیوم

اگر شما با هر چیزی از قبیل خشم، تحریک پذیری، خلق وخوی بد، افسردگی، اختلال دوقطبی، اعتیاد، سوء مصرف مواد، اختلالات خوردن، کاهش شناختی، آلزایمر یا سایر مشکلات خلقی یا مغزی مبارزه می کنید، ممکن است لازم باشد که سطح لیتیوم خود را ارزیابی کنید.

تشخیص کمبود لیتیوم

مطمئن ترین روش برای اندازه گیری سطح لیتیوم در بدن، از طریق تجزیه و تحلیل مواد معدنی موی سر (HTMA) است. بر خلاف برخی از فلزات دیگر، لیتیوم در بافت مو در مقادیری هماهنگ با دیگر سطوح بدن مطابقت دارد. بنابراین آزمایش موی سر می تواند روشی مطمئن برای این کار باشد.

اگر لیتیوم مصرف نمی کنید، آزمایش خون برای اندازه گیری سطح لیتیوم بی فایده است. با این حال، اگر برای شما لیتیوم تجویز می شود، پزشک شما باید آزمایش خون را انجام دهد تا سطح خون لیتیوم شما بالا نرود.

پیشگیری از کمبود لیتیوم

اگر شما عضو خانواده ای با یک بیماری روان پزشکی مانند افسردگی، اسکیزوفرنی، اوتیسم ، دوقطبی و غیره هستید، گذشته از این که نگرانی یا مشکل خاصی در رابطه با احساسات و یا سلامت روان خود داشته باشید، استفاده از مکمل لیتیوم می تواند برای روحیات شما بسیار مفید باشد. اما برای تعیین سطح نیاز خود به لیتیوم، لازم است که آزمایشات پزشکی را انجام دهید.

تشخیص لیتیوم

پیشگیری از کمبود لیتیوم

منابع لیتیوم

تأمین لیتیوم با تغذیه

  • انواع خردل، مخصوصاً خردل ارگانیک
  • ساردین ها و دیگر ماهی ها و محصولات دریایی منابع خوبی برای لیتیوم هستند.
  • ذرت آبی (توجه شود که دیگر ذرت ها به این اندازه دارای لیتیوم نیستند.)
  • آجیل، پسته خام و یا پخته شده نیز یک منبع خوب برای لیتیوم است، اما تنها چند بار در هر روز
  • سبزیجات پخته شده

تأمین لیتیوم با دارو

لیتیوم گاهاً برای کمک به مبتلایان به اختلال دو قطبی ، افسردگی و سایر بیماری های روانی توسط پزشکان تجویز می شود. در بعضی از کشورها لیتیوم جزء دسته داروهای ضدجنون قرار دارد و ظاهراً مصرف آن باعث کاهش فعالیت های عصبی غیرطبیعی در مغز می شود.

پزشکان تصور می کنند اثر ضدجنون لیتیوم به دلیل این است که این ماده باعث تثبیت غشای سلول های عصبی در مغز می شود، غشای سلولی کمک به جذب و حمل انتقال دهنده های عصبی می کند، انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که وسیله ارتباط بین سلول های عصبی در مغر می باشند، اگر غشای سلولی با ثبات نباشد انتقال دهنده های عصبی ممکن است با سرعت بیشتر و یا کمتر از حالت طبیعی آزاد شوند.

مقدار و نحوه مصرف

معمولا این دارو روزانه 3 تا ۴ عدد تجویز می شود، اما روانپزشکان مقدار مصرف دارو را بر اساس سطح خونی آن تنظیم می کنند. سطح خونی دارو بر حسب فاز بیماری تفسیر می شود. در مرحله حاد بیماری بین ۸/۰ تا ۲/۱ میلی اکی والان در لیتر و در مرحله غیر حاد یا خاموش بیماری بین ۶/۰ تا ۸/۰ تنظیم می شود.

تأمین لیتیوم با تغذیه

تأمین لیتیوم با دارو

عوارض مصرف زیاد لیتیوم

مسمومیت با این دارو با سطح خونی برابر یا بالاتر از ۵/۱ میلی اکی والان در لیتر شروع می شود. نزدیکی سطح درمانی (۸/۰ تا ۲/۱ ) با سطح خونی مسمومیت این دارو نیاز به دقت بیشتری در تجویز این دارو دارد.

علایم مسمومیت خفیف

استفراغ، سرگیجه، نیستاگموس

علایم مسمومیت متوسط

شامل بی اشتهایی، تاری دید، پرش های اندام ها، اختلال هوشیاری

علایم مسمومیت شدید

تشنج و کما

آیا این مطلب مفید بود؟ 2
نظر خود را بنویسید! لطفا کلیک کنید